Over gelukkig maken….
Elke dag probeer ik als moeder mijn kinderen iets mee te geven. Iets te leren. Want dat is de verplichting die ik aangegaan ben toen ik moeder werd. Graag zou ik ze afleveren als goede, evenwichtige, volwassenen. Volwassenen die een gelukkig leven hebben.
Maar ook nu, nu zij nog kind zijn, probeer ik er elke dag voor te zorgen dat zij hun geluk kunnen vinden.
Tocht naar geluk
Als ouder vind ik mijzelf verantwoordelijk voor het geven van goede zorg en een veilige, liefdevolle omgeving waar mijn kinderen op kunnen groeien. Natuurlijk wil iedere ouder zijn of haar kind(eren) gelukkig zien. Maar gelukkig maken, dat ligt buiten onze macht. Geluk is iets waar elk mens, kind of bejaard, zelf verantwoordelijk voor is. Dit betekent dat ik mijn kinderen hooguit kan begeleiden in hun tocht naar geluk. Dat ik mee mag kijken vanaf de zijlijn of zij gelukkig zijn of worden.
Niet maakbaar
Een bittere pil om te slikken want wat wil ik mijn kinderen graag gelukkig maken. Geluk is echter een intrinsieke emotie. Het is een gevoel dat iemand alleen maar in zichzelf vinden. Geluk is niet maakbaar door een ander voor een ander. Alleen jij bent en kan verantwoordelijk zijn voor jouw eigen geluk.
Liefde en geluk
Toch bezorgen de glimmende oogjes van mijn kinderen, als ze bijvoorbeeld een ijsje krijgen, een geluksgevoel. Klinkt hun schaterlach tijdens het kietelen als muziek in mijn oren. Hun armpjes die me haast wurgen in een enthousiaste knuffel benemen mij letterlijk de adem. Brengt hun ontspannen gezichtje tijdens het slapen een warm gevoel in mijn hart. Dan is het pure liefde voor die drie compleet verschillende persoontjes dat ik voel. Liefde die mij het geluk brengt. En voordat ik ze nog eens instop en een extra kus geef bedenk ik mij dat ik hoop dat zij eens hetzelfde gevoel mogen ervaren in hun leven.
lees ook : ben jij een curling moeder?
lees meer op Shirley´s Wereld
