wanneer we het zelf niet begrijpen, hoe moeten we het dan aan onze kinderen uitleggen?
In onze mama-gespreksgroep zegt een van ons:
Ik vind het vooral schrijnend dat mijn kinderen zich niets van hun privileges bewust zijn. Twee blanke blonde jochies die zich nooit zullen hoeven te verantwoorden voor hun acties vanwege hun huidskleur. Het beste vriendje van mijn oudste daarentegen heeft een donkere vader en alleen daarom al gaat hij tegen het leven in het algemeen aanlopen. Ik wil dat ze dat begrijpen. En waar ik nu vooral tegenaan loop is een goede manier om het aan ze uit te leggen.
Een andere moeder antwoord daarop: Ik wil dat mijn kinderen dat niet begrijpen…Ik wil dat ze er geen donder van snappen waarom dat joch een achterstand zou hebben. Ik wil dat het niet eens in ze opkomt dat het ‘zielig’ zou zijn om een andere huidskleur te hebben
En dat is natuurlijk wat we allemaal willen, maar waar we tegen aan lopen, is dat huidskleur verschil maakt. Of we dat nu leuk vinden of niet. We vinden het niet leuk, we begrijpen het zelf niet. En daarmee staan we voor de onmogelijke taak, onze kinderen iets uit te leggen, wat we zelf ten diepste afkeuren en totaal niet begrijpen.
Wanneer je iets niet begrijpt en het niet leuk vind, dan doe je makkelijk je ogen dicht. Vaak hoor ik mensen dingen zeggen als: “we hebben het allemaal moeilijk op onze eigen manier”
Dat is helemaal waar. Alleen: kom op jongens, leed met elkaar vergelijken is tamelijk zinloos. Dat lost niks op. En geeft daarom ook geen antwoord op de vraag: hoe leg ik mijn kinderen uit mijn kind uit dat de wereld onrechtvaardig in elkaar zit en dat een witte huidskleur makkelijker kansen geeft dan een donkere ?
Wat we als ouders volgens mij moeten doen is “het beest in de bek kijken”, de zaken onder ogen zien en eerlijk zijn, naar onszelf toe en naar onze kinderen. Kinderen begrijpen een heleboel, kinderen zijn alles behalve achterlijk.
Je zou kunnen zeggen:” heel lang geleden, vonden witte mensen dat ze beter waren dan zwarte mensen. Het is zo dat dat idee nog steeds niet helemaal verdwenen is. Daar hebben mensen met een gekleurde huid vaak nog last van. En waarom mensen nog steeds zo denken? Kind ik wou dat ik het begreep. Ik snap het ook niet. Maar dom vind ik het wel”
