Hoe vaak roep je tegen je kind : niet bang zijn, terwijl je het zelf wel bent? Pas op en breng je eigen angsten niet over op je kind! Heus ze voelen heel goed aan dat jij wel bang bent….
Mijn man wist het zeker: honden waren vies en een beetje eng…Je begrijpt het al, zijn moeder was als de dood voor honden.
De lieverd trouwde mij..op gegroeid met honden. Hij had zo weinig keus. Ik kon me niet voorstellen dat je een kind laat opgroeien zonder hond.
Op een dag hoorde ik hem tegen een van zijn vele broers zeggen : “ik vind een hond een verrijking van je leven. Ja dat had ik zelf ook niet gedacht”, voegde hij er nog lief aan toe, toen de broer ( opgevoed door dezelfde moeder uiteraard ) argwanend bleef kijken. ( De malligheid van die hond was allemaal maar mijn schuld…)
Je ziet, het kan toch nog goed komen, wanneer je de angsten van je moeder hebt mee gekregen.
En je hoeft ook perse niet de angsten van je moeder over te nemen. Ik ken een jongen die zodra hij het huis uit s een hond zal nemen. Thuis kan dat namelijk niet: zijn moeder is als de dood voor die beesten.
Het hoeft dus echt niet zo te zijn, dat jij jouw angsten overdraagt op je kind. Maar, lieve moeders er zijn toch wel twee kanttekeningen te maken bij jouw angsten.
In de eerste plaats is het heel lastig om bang te zijn.
Want die angst voor honden maakt dat je op straat voortdurend moet opletten of er niet zo’n beest aankomt…Je gaat liever niet op visite bij mensen die er een hebben, ook al vind je ze nog zo aardig.
Als je bang bent voor spinnen, ruspsen, muggen, bijen en weet ik welke insecten, is buiten spelen met je kinderen wel zeg maar een “dingetje”. Dat voortdurende op letten of er niet een beestje rondkruipt. Dat is toch echt niet gezellig.
In de tweede plaats het is toch fijner als je kinderen niet bang hoeven te zijn
Natuurlijk kunnen kinderen hun angst later wel weer kwijt raken, maar het is toch veel fijner wanneer dat niet hoeft?
Heus lieve mede moeders: die angsten voor honden en spinnen, wespen en bijen en weetikveel…
Die kan je best overwinnen. Ga eens bij jezelf te rade: waar ben ik nu eigenlijk bang voor…wat kan me nu gebeuren? Haal diep adem en denk : die spin, die is banger van mij dan ik van hem…Die mug/ wesp/bij vliegt gewoon langs me.
Vraag aan Stolp Gedragsadvies, zij blogt bij ons op het forum, hoe je met een hond moet omgaan. Je hoeft die hond niet leuk te vinden. Maar je hoeft niet meer bang te zijn!
Wat heerlijk voor jou en voor je kind : een moeder die niet bang is!
lees ook : hoe zit het met jouw scheidingsangst?
