‘Te zwaar voor een thuisbevalling’

‘Te zwaar voor een thuisbevalling’: dikke zwangeren vaak beperkt in hun keuzes

Geboortebeweging, een stichting die vrouwen informeert over hun rechten tijdens zwangerschap en bevallen, geeft aan dat vrouwen met een BMI boven de 25, niet altijd kunnen kiezen hoe ze willen bevallen. Dat zegt de Stichting is een vorm van discriminatie.

Ze vertellen het verhaal van Flora die graag thuis wilde bevallen en dat uiteindelijk ook voor elkaar kreeg, maar die daar nogal wat weerstand bij ondervond. Vanwege haar BMI (40+) vond men het aan alle kanten beter voor haar om in het ziekenhuis te bevallen.

Het verhaal van Flora is bij lange na niet het enige. Volgens de GeboorteBeweging, is het eerder regel dan uitzondering dat zwangeren met een hoog BMI worden beperkt in hun keuzevrijheid. “Dit zien we helaas bijna altijd”, zegt bestuurslid Paulina Glapinski-Zoethout.

Ook onderzoeken laten zien dat mensen met een hoog BMI door zorgverleners vaak anders worden behandeld dan mensen met een laag BMI. Door verloskundigen worden dikke zwangeren vaak toegesproken op een belerend toontje, soms wordne ze zelfs dwingend toegesproken. Zo moeten ze zich ‘verplicht’ wegen bij iedere afspraak, krijgen ze commentaar als ze zijn aangekomen, wordt hun ongevraagd dieetadvies gegeven en ligt de nadruk erg op risico’s.”

Het risico in percentages

Dikke zwangeren wat zegt het BMI

Je Body Mass Index (BMI) geeft een inschatting van hoe gezond je lichaamsgewicht is. Je kunt je BMI berekenen door je gewicht in kilo’s te delen door het kwadraat van je lichaamslengte in meters (bijvoorbeeld: 65 kilo / (1,70 meter x 1,70 meter) = 22,5. Bij een BMI boven de 25 wordt gesproken over overgewicht.

Complicaties

Naarmate je BMI hoger wordt, heb je een grotere kans op complicaties tijdens je zwangerschap en bevalling. Bij een BMI vanaf 30 komen bijvoorbeeld vaker miskramen voor, zegt gynaecoloog Koen Deurloo. Ook is er een verhoogd risico op zwangerschapsdiabetes, hoge bloeddruk, trombose en een te lang durende zwangerschap. Bij de bevalling komt het (mede daardoor) vaker voor dat vrouwen ingeleid moeten worden en ook de kans op een keizersnede is groter. Verder is er een grotere kans op operatieve complicaties (opereren is technisch moeilijker bij een hoger BMI) en hebben vrouwen een verhoogde kans op infectie van de baarmoeder, problemen met wondgenezing en trombose

Percentages in perspectief

Dat klinkt allemaal best beangstigend, maar die verhoogde percentages moet je wel in perspectief zien, zegt Deurloo.(gynaecoloog) De kans op zwangerschapssuiker is bij mensen met een hoog BMI bijvoorbeeld 10 tot 25 procent, de kans op een ernstige bloeding 35 procent en de kans op een hoge bloeddruk 15 procent. “Maar dat betekent nog altijd dat de kans 85 procent is dat je géén hoge bloeddruk krijgt.”

Volgens Geboortebeweging worden vrouwen vaak onnodig bang gemaakt en krijgen ze te vaak het gevoeld dat ze zelf niks meer over hun lichaam te zeggen hebben.
De Stichting benadrukt dan ook dat alles wat een vrouw aangereikt krijgt van gynaecoloog en verloskundige een aanbod is, een idee en dat de vrouw uiteindelijk altijd zelf beslist wat ze wil.

Persoonlijke mening over dikke zwangeren

 Tja ik vind dit een lastig verhaal. Het heeft zo overduidelijk twee kanten. De percentages laten zien dat een bevalling met een hoog BMI best risico’s in zich draagt. Daar zou ik, als ik in die positie zat, toch wel rekening mee houden. Het is toch echt een ander verhaal dan wanneer je een gemiddeld BMI hebt.

En ik kan me voorstellen dat de deskundigen uiterst voorzichtig zijn met dikke zwangeren. Want wie heeft het gedaan als het fout gaat? Diezelfde deskundige…

Als ik lees dat dikke zwangeren zich gediscrimineerd voelen door het verplichte wegen denk ik:”nou-moe-je-ophouwe” Als je naar de verloskundige gaat, wordt je gewogen. Zo simpel is het. Aan de andere kant wanneer een ziekenhuis je alleen een ballonkatheter wil geven wanneer je je bevalling ook in het ziekenhuis doet, praat je over machtsmisbruik. En dat is zeer zeker fout.

Wat ik niet zo goed begrijp, is het volgende. Wanneer een arts of een verloskundige zich zorgen maakt om de keuze van een zwangere vrouw met een te hoog BMI, waarom worden er dan geen afspraken op schrift gesteld? Dit is besproken, op deze risico’s is gewezen, dit is de keus van de patiënt. Dat systeem wordt ook toegepast als een patiënt zichzelf uit een ziekenhuis ontslaat, terwijl de arts daar nog niet achter staat.