twee manieren om een yepp achterzitje los te krijgen

“Mijn mama weet overal een oplossing voor!” met dat lieve stemmetje van mijn zoontje in mijn achterhoofd, probeer ik kalm te blijven wanneer ik me rot zoek naar de sleutel van het Yepp achterzitje.

Storm Eunice had een deksel van een lantaarnpaal losgerukt en tegen mijn autoruit gefrisbeed. De auto zat niet alleen onder de glassplinters, die de storm had verspreid door de hele auto (zelfs de kofferbak in!). Maar ook lag er veel zand, bladeren, sigarettenpeuken en ander afval wat naar binnen was geblazen. En het ergste van alles was dat ik niet de enige was en de reparatie moest op zich laten wachten.

even achterop

Dus mijn zoontje en ik waren nu echt aangewezen op de fiets. En daar gingen we dan, door weer en wind. Hij fietste de laatste tijd echter veelal op zijn eigen fietsje. Dat is natuurlijk leuk en ik moedig normaalgesproken zeker ook aan om dat te doen. Maar nu even niet. Mama wordt bijna ingehaald door de tijd, dus het kind moet achterop. Oeps, dat was íets te lang geleden. Of heeft hij een groeispurtje gehad? De riempjes konden niet meer dicht (sorry voor het proberen, lieve jongen…). En ik voelde zijn knieën in mijn billen drukken.

Okeeee, aangezien we toch niks beters te doen hebben… (pffff). Meteen maar even langs de fietsenwinkel gereden om wat stoeltjes te bekijken. Om vervolgens meteen maar Marktplaats af te struinen (na het zien van de prijskaartjes ). Dat was gelukkig gauw geregeld. En weer miste ik mijn autootje toch even: met tegenwind en met het ‘nieuwe’ zitje in een grote boodschappentas slingerend aan mijn stuur, nam ik weer plaats op mijn zadel met de knieën.

hoe trots zou ik zijn als ik dat Yepp zitje gemonteerd kreeg…

Maar met een glimlach fietste ik door. Want in mijn hoofd zag ik al helemaal voor me hoe trots ik op mezelf zou zijn als ik zelf hetYepp achterzitje had verwisseld. Totdat ik me bedacht dat er iets was met een sleutel… Ik heb geloof ik wel vijf keer gekeken in het doosje waar (te) veel sleutels in zitten. En voor de zoveelste keer toch nog maar even in de berging gekeken.

Het verlossende “Mijn mama weet overal een oplossing voor!” wat ik mijn zoontje hoorde zeggen, was voor mij ineens dé sleutel! Ik pakte mijn gereedschapskist erbij en begon gewoon maar met sleutelen. Achteraf kan ik er wel weer om lachen. Maar het was gewoon een kwestie van alle zichtbare schroeven losdraaien. Dan heb je een los zitje dat niet over het zadel heen past. Dat zadel was er ook zo af en daar stond ik dan, opgelucht en blij met een los achterzitje in mijn handen! (Tja, weer eens wat anders dan wanhopig kijkend met een losgerukte lantaarnpaaldeksel.)

geen paniek!

Moraal van dit verhaal: geen paniek wanneer je de sleutel van het Yepp achterzitje kwijt bent. Het is er eenvoudig af te schroeven! Mocht je trouwens niet handig zijn, geen gereedschap hebben of geen zin hebben om het zo te doen, dan weet deze mama daar ook nog wel een oplossing voor. Je kunt namelijk ook gewoon een nieuw sleuteltje bestellen via internet. Zag ik naderhand .