De kinderen thuis: je werk !

WERK

Sommigen van ons zijn werkende moeders, sommigen niet.
Alle werkende moeders werken vanuit huis en dat is, laten we eerlijk zijn, bepaald geen picnic.

Hoe combineer je je werk met je nieuwe baan als docent?

Het gesprek werd geopend door Iris (tante to the rescue) met de volgende vraag:

Mag ik vragen wat jullie van jezelf verwachten en wat anderen van jullie verwachten? Ik liep net met onze teamleider tegen een dingetje aan waarvan ik me afvraag: maakt het dan verschil of je kinderen hebt of niet? Want hij gaat er een soort van uit dat ik de hele dag wel achter de laptop kan zitten omdat ik geen kinderen heb die ik les moet geven, zoals hij wel moet. Ik weet dat hij dit niet zo bedoelt, maar het kwam wel binnen.

Ik denk niet dat er ook maar een andere moeder is, die dat ook denkt. In ieder geval niet bij ons.

Juf Petra heeft een collega die weduwe is, 60+er, met een zeer druk sociaal leven. Deze collega zei: ” zoals jullie met kinderen moeten zoeken naar balans, zo moet ik dat ook maar dan alleen” Die”, zegt Petra,” kwam bij mij wel binnen! Ieders leven is uit balans en iedereen moet daar mee dealen, dat is voor niemand gemakkelijk” Zelf probeert ze te werken op de gewone uren en is ze de afgesproken momenten online voor haar leerlingen en de ouders

Ook Linda vindt dat je gewoon niet kan vergelijken, iedereen gaat met deze situatie op haar eigen manier om. Als het lukt, is dat heel fijn. En soms lukt het, ondanks al je inspanningen niet…

Ik verwacht van mezelf dat ik een deel van het schoolwerk van de jongens begeleid. En heel eerlijk, ik schrap opdrachten waar ik zelf niet happy van wordt zoals bijna alle knutselwerkjes. Mijn kinderen vinden dat ook niet leuk. Maar ook de helft van het schrijfwerk van Nathan. Of een stukje spelling van Daniël. Jammer dan, in die laatste weken zullen ze met een beetje minder niet direct een half jaar achter gaan lopen.

Qua werk is het lastiger. Ik mag op zich wel wat uren minder werken en kan goed aangeven wanneer het teveel wordt, maar omdat er binnen mijn werk  volop ontwikkeld wordt, ben ik toch vaak nodig. Beetje de pest van een klein bedrijf waarin je verantwoordelijk bent voor meerdere zaken die niet echt over te nemen zijn.

“Maar misschien”, zegt ze heel eerlijk, stel ik wel te hoge eisen aan mezelf. Maar ik kan het ook niet loslaten. Iedereen weet dat ik in de middag pas kan werken, maar als de berichten ’s ochtends al binnen komen voel ik de onrust al in mijn lijf opbouwen

Ik zit soms in de avond alleen op de bank en krijg er dan niks meer uit. Gewoon in alle stilte zonder tv of radio omdat er zoveel steeds om me heen gebeurt qua werk en kinderen en het huishouden dat ik soms niet meer kan dan naar de stilte luisteren. Had een fijne meditatiecursus, maar zelfs dat trek ik dan niet

Ook Juf Petra is wat werken betreft, niet zo zeer moe, maar een beetje moedeloos. In he onderwijs haal je nu eenmaal veel van je inspiratie uit de contacten met de kinderen en collega’s. En dat is er nu niet. Het is een tijd van zoeken: hoe vind ik als moeder de balans, tussen werk, kinderen en mezelf. Dat was het natuurlijk voor corona ook. Maar nu we met z’n allen in redelijke “eenzame opsluiting” zitten, voelen we het honderd keer zo hard