Over vuurwerk

waarom een vuurwerk verbod helemaal niet slecht is

Heel, heel lang geleden, toen ik nog een kind was dat op oudejaarsavond, voor twaalf uur naar bed ging, gebeurde het volgende.

Mijn zusjes en ik vochten tegen de slaap: we hadden met papa vuurwerk gekocht en dat wilden we om straks als het twaalf uur was, zooooo graag afsteken.
Mijn vader zag ons gevecht tegen de slaap ( en wilde misschien zelf gaar wat rust) en hij nam een besluit. “Kom”, zei hij “we steken er eentje af!” Dat was lastig, want we hadden allebei zo onze favoriete pijl. Maar daar kwamen we uit.

En zo staken we  voor 12 uur een vuurpijl af. De buren schudden het hoofd, die gekke familie Schipper toch ! Maar ze hadden er wel begrip voor, de kinderen moesten naar bed…

ik heb altijd van vuurwerk gehouden

Ik heb altijd van vuurwerk gehouden. Zodra het twaalf uur werd, stormde ik naar buiten om de boze geesten te verjagen, met knallen en sterren.
Tot afgrijzen van al mijn medemoeders leerde ik mijn kinderen hoogst persoonlijk hoe een mens een vuurpijl het luchtruim in schiet.
Wij stonden er klaar voor mijn kinderen en ik. Om twaalf uur precies, met een hap oliebol nog in de mond. De bubbels konden wachten (en dat zeg ik zelden)

Maar de afgelopen twintig jaar is het steeds ongezelliger geworden. We begonnen met overdag te knallen, toen mochten we twee en zelfs drie dagen knallen.

De lol is er goed vanaf, wat mij betreft. Het is geen gein meer als je drie dagen rotjes af mag steken.
Echt niet. “Overdaad schaadt”, zei mijn oma altijd. En zo is het maar net.

En dus word ik, ik weet niet hoe het met jullie is, moe van dat gezeur over vuurwerk. “Mogen we niet eens een pretje hebben ? “, hoor ik. |En nog erger: “ZE pakken ons alles af!”

Ze pakken ons alles af?? Dat hebben WE gedaan, door het goed te vinden dat kindertjes die voor 12 uur in hun bedje moeten liggen, drie dagen lang vuurwerk mogen afschieten. In plaats van op 31 december om tien uur ’s avonds 1 vuurpijl..

lees ook eens : 400 vuurwerkslachtoffers