Verbrande handen
Ik ging even de pan verstoppen, sprak mijn zoontje rustig, op mijn vraag waarom hij ‘een beetje pijn in zijn handen had’. Hij had braaf zijn jas aangedaan en stond in de gang klaar om met mij te vertrekken voor een boodschap. Ik voelde mijn keel dichtknijpen en de paniek door mijn aderen kolken, toen ik zijn handen inspecteerde. Allerlei plekken waren donkerrood of, enger, wit. Nadat we zijn vlerken bijna drie kwartier onder de lauwkoude kraan hadden gehouden ging het parcours verder langs de huisarts.
Handen verbrand…
Zijn handpalmen en vingers waren eerste- en tweedegraads verbrand. En ‘het viel nog reuze mee’, leerde ik. Koelende zalf ging erop en in verband gewikkeld kwam hij een uur later weer naar buiten. Over dat laatste was hij erg goed te spreken. ‘Dat is leuk voor op school. Dan vindt iedereen je belangrijk!’ Tjesus. Ik zou het liefst een fles drank openrukken. En ik houd niet eens van drank.
Eerder die middag bakten we gezellig popcorn, zijn wens. Hij en zijn middelste broer kregen een bakje en ik hoosde een boekenkast uit. Bijna een halfuur later zouden we vertrekken. Dat een pan dan nog zo warm zou kunnen zijn wist ik niet. Ik verwacht ook niet dat iemand een pan gaat oppakken om hem ‘geinig te verstoppen, voor de verrassing!’. Inmiddels weet ik dat door olie hitte er lang in kan blijven. En dat je mensen van acht absoluut niet moet vertrouwen. Hij snapte er ook geen snars van. Merkte de hitte door zijn eeltige handen te laat op. En de pijn liep waarschijnlijk pas langzaam op, waardoor hij zijn tranen nog lang kon tegenhouden.
De aandachtscarrousel
De dochters van mijn allerliefste buurvrouw bakten uit medelij een appeltaart voor hem. Quelle grande surprise! Voor hem liep de aandachtscarrousel aardig lekker. Hij spoelde de ibuprofen met limonade weg. De appeltaart ging er goed in, al at het wat moeilijk met twee handen in het verband. Zijn oudste broer liep inmiddels de honden-uitlaat-beurt voor hem.
Later…
Over een paar dagen mogen we weer terugkomen, voor vette gazen en opnieuw inpakken. Dummie-de-Mummie. Doodmoe word ik ervan. Die gast moet later maar veel geld gaan verdienen, om mijn rimpels weg te laten werken.
Wat veverlend van de verbranding. Heel veel sterkte.
Heel veel beterschap en dank voor het delen!
Oei, dat is niet niks daar schrik je wel even van. Wel lief dat ze appeltaart bakte
Phoe dat was vast schrikken! Kan me voorstellen dat je graag een fles drank zou openrukken… denk dat ik dat ook maar had gedaan 😉
Oei, in ieder geval veel beterschap! Wel lieve buurvrouwen heb jij!
nu maar hopen dat ie er geen blijvende dingen aan overhoudt, sterkte! Wel leuk dat ie er allerlei positieve aandacht aan heeft overgehouden
Poeh, wat een schrik zeg. Fijn dat de schade op zich meeviel en dat hij zo keurig in het verband zit.
Dat is pijnlijk! Ik weet wat het is. Heb iets te vaak brandwondjes gehad. Gelukkig niet te ernstig, maar wel pijnlijk. Beterschap voor je zoon!
Oei! Brandwonden zijn geen pretje. Heel veel beterschap, en hopelijk geneest het snel. Appeltaart doet wonderen bij Kinderen
he bah, verbranden doet zo’n erg pijn. hopelijk geen blijvende schade
Poeh hey wat een heftige situatie.
Hoop dat het goed geneest !
Grappig toch hoe kinderen dan denken: dat het wel stoer is voor op school 🙂
Bikkel is het!