Vakantieherinneringen

Cynthia deelt haar vakantieherinneringen met ons, weet je nog? vroeger

Vanmorgen bekroop me ineens een enorm verlangen naar andere tijden, zorgelozer periodes dan de malle tijd waar we nu in zitten. Op vakantie gaan, wat voorheen vooral te maken had met middelen en mogelijkheden, is nu een kwestie van veiligheid. Hoe maf is dat.
Het brengt me echter ook terug naar de zoete vakantieherinneringen van de reizen die ik beleefde toen ik een jong meisje was. En dan vooral onze bergvakanties in Noord-Italie, die staan me nog het allermeeste bij.

Dat eerste jaar in de bergen kreeg mijn vader verschrikkelijk op zijn falie van andere wandelaars, omdat hij zijn jonge dochters op sandalen de bergen in stuurde, de dolomieten nota bene. Er werden vervolgens wel onmiddellijk bergschoenen aangeschaft. Goed bezig pap, we vonden ze superstoer. Wat hebben we een hoop meters gemaakt met zijn vieren (ook al was mijn moeder niet echt fan volgens mij) en nog steeds ben ik dol op de bergen.

Vakantieherinneringen aan de alternatieve routes…

Mijn vader was ook altijd erg van de alternatieve routes, hij wist in de bergen altijd wel ‘een snellere weg’ terug. Een keer moesten we, als gevolg van die snellere weg, dus over een hele smalle richel.
Schuifelend liepen we, voetje voor voetje, met onze handen noodgedwongen in de ijskoude sneeuw gestoken, langs een hele steile bergwand. Terug was eenvoudigweg geen optie meer, we waren jong en inmiddels bekaf. De alternatieve routes van mijn vader, mon dieu, ik heb ze vervloekt! Helaas heb ik dat eigenwijze stammen-gen volledig overgenomen en stiekem ben ik daar best trots op. Ik vind het een eer om een Stammetje te zijn. De extreme keuzes van mijn vader laat ik echter wel uit mijn hoofd, het is een wonder dat we ongeschonden uit de strijd kwam

De liefste kent me nu een jaar of 30 en weigert op mijn alternatieve route-opties in te gaan. De enkele keer dat ik echt heel overtuigend ben, vervloekt hij zichzelf dat hij naar me heeft geluisterd. Maar ik blijf dol op spannende weggetjes, op onderzoek uit gaan loont soms echt wel.

Kamperen bij de boer

En elke dag plukten we tijdens de vakantie een vers bosje bloemen, de alpenweides leenden zich daar prachtig voor. Die belandden in een jampot op tafel, en nog steeds ben ik dol op veldboeketten. Ik kan me ook nog een vakantie in Oostenrijk herinneren. We kampeerden bij een boerderij, pap en mam sliepen in de caravan, zus en ik in de boerderij. Volgens mij omdat we door enorm heftig onweer niet in ons tentje durfden te slapen maar helemaal zeker weet ik het niet meer. Die enorme dekbedden waar we onder lagen, geweldig, dat was nieuw voor ons. En de geur van verse broodjes vroeg in de ochtend, in die enorme boerenkeuken. Het was er prachtig, dat weet ik nog wel, en zus dronk een vers slokje melk, nog warm na het melken. Ze vond het razend smerig, dat weet ik ook nog. Frau Nini noemden we haar, de boerin, ze had grijze vlechten en een dirndl. Elk jaar kregen we een kerstkaart van haar. Dat vond ik zo geweldig, een kerstkaart uit het buitenland.

Soms verlang ik terug naar wat meer eenvoud, toen hele gewone dingen, heel erg bijzonder voelden. Ik mis dat, soms. Gelukkig heb ik een geweldig geheugen. En daardoor fantastische vakantieherinneringen !

Meer lezen van mij? Neem eens een kijkje op cynthia poen