Kletter Klater : spel en water

Cynthia, kijkt met vertedering naar het spel van kleuters

Met een grote glimlach kijkt ze naar me, haar kleine mollige handjes in de afwasteil op het aanrecht, die schattige kleine voetjes stevig op het houten keukenkrukje. Meerdere foto’s heb ik van onze meiden, terwijl ze ‘helpen’ met huishoudelijke klusjes. Er is weinig meer vertederend dan peuters zien spelen, en zo ongelofelijk aandoenlijk. In opperste concentratie opgaand in hun spel, al hun bewegingen soms als ongeleide projectielen. Het is serieus te koddig, en ik kon er uren naar kijken. De ravage nadien, tsja, dat hoorde erbij. Cakebeslag overal, of gemorst water. Koekjes die volkomen duistere vormen hadden gekregen, soms een tikkie te donker of te rauw, maar de tevreden koppies van mijn meiden, zalig.

het spel in bad

Die van ons konden echt uren spelen in de badkamer, met sopjes en sponsjes en gietertjes. Douchen of in bad was een ritueel dat maar zelden niet in een waterballet eindigde. Het tapijt voor de badkamer vertoonde na een aantal jaren een grote kring, van al het water dat in die jaren steeds over de drempel spoelde. Wij maalden er niet om, we genoten veel te veel van hun dagelijkse spel. Dat ze nog steeds graag in bad gaan in hun ouderlijk huis, is dus echt volledig mijn eigen schuld 😉

Onze meiden hadden in hun spel vaak genoeg aan emmertjes met water, en het zand van de zandbak. Soepjes makend met besjes en blaadjes van struiken of bloemen, en aan het eind van de dag volkomen vies en nat zijn van al dat geprut. Maar inclusief een gelukzalige glimlach van genot op die toetjes. Uitgeput knikkebollend op de bank, met rozige wangen van een hele dag buitenspelen.

En als het echt te slecht was buiten, vermaakten ze zich met de theedoeken en de pannen uit de keukenkastjes in hun eigen keuken. Dan werd er ‘gekookt’ met de inhoud van mama’s kruidenpotjes. Hun eigen fantasie, en wat eenvoudige middelen, zorgden voor uren vol spel.
Verkleden was ook altijd favoriet, er stond een grote kist vol prinsessenjurken, kroontjes en andersoortig meidenspul. Oma had eens een echte tipi gemaakt, omdat ze tenten bouwen zo geweldig vonden. En als het buiten niet kon, dan deden ze dat lekker binnen, met de tipi van oma. Van alles werd er die tent in gesleept, er werd in gepicknickt en het liefst werd er ook in geslapen.

Gister zag ik een filmpje van mijn zus haar kleinzoon. Spelend met water, het werd een onvervalst waterballet. Kletter, klater, kijk oma, ik speel met water. Het was oprecht zo verschrikkelijk zoet, en grijnzend keek ik ernaar. En nog eens, en nog eens. Kletter, klater, lekker kliederen met water.
Hoe zalig is het, dat sommige dingen gewoon nooit veranderen.

Lees van Cynthia Poen ook eens: Familie gevoel of kijk op haar blog Cynthia Poen