Pindakaas door Lieke Z

Jaren geleden schreef ik ook al wel eens stukjes voor het internet. Ik heb het dan over Hyves of MySpace ofzo, dus echt in de tijd van Ben Hur. Ik weet nog dat ik daar ooit een stuk plaatste over de pindakaasperiode; een periode vergelijkbaar met de knikkerperiode op de basisschool: ineens issie er en eet je dagenlang alleen maar pindakaas op je brood. En ineens issie ook weer over en eet je maandenlang geen pindakaas. Aan dat stukje moet ik de afgelopen weken steeds denken. Sowieso denk ik veel aan pindakaas. Het lijkt een soort zelfkastijding, want ik krijg er kokhalsneigingen van waar je u tegen zegt. Niet dat ik pindakaas vies vind ofzo, want ik eet het wel eens en kan er dan echt van genieten. Maar de afgelopen weken draait m`n maag zich om zo gauw ik alleen al denk aan de smaak van pindakaas.

Maar waarom dan? Nou, ik ben natuurlijk hartstikke zwanger! En waarom pindakaas het moet bezuren weet ik niet, maar ik weet wel dat ik het op dit moment het smerigste vind wat ooit is uitgevonden. En het vervelendste is dat ik continu denk aan pindakaas, waardoor ik misselijk word en steeds het gevoel heb te moeten overgeven. Maar het werkt ook andersom: ik voel me misselijk en denk dan dat dat komt door pindakaas en dus proef ik pindakaas in m´n mond en draait m´n maag zich om. Self fulfilling prophecy!

Dit (maar ook andere symptomen) geeft in ieder geval voor mij aan dat ik nu veel zwangerder ben dan vorige maand, toen het in week 6 mis ging. Dat is dan natuurlijk wel erg leuk. In mijn eerste zwangerschap was ik eigenlijk nooit misselijk, ik moest alleen niet op een nuchtere maag onder een hete douche gaan staan. Dit is toch wel een stuk vervelender. Ik zal het weten dit keer, blijkbaar ! Maar daâ’s nie erg, want verder weet ik wel ongeveer wat er komt en dus wacht ik af tot dit overgaat en ga ik daarna gewoon weer zwanger zitten zijn en een dikke buik kweken.