Pillen griezel. door Nienke S

Over pillen slikken en hoe moeilijk dat soms is

Als kind had ik altijd een hekel aan pillen. En ik heb er in mijn beleving heeel veel moeten slikken.

Ik ben geboren en getogen op het platteland, we speelden altijd buiten en ik was altijd vies. Ik heb geduimd tot aan mijn 10de en ja als je met een vieze duim duimt dan is een en twee: wormpjes ook wel aarsmaden (erg vies woord!) genaamd.

Het grote nadeel van deze wormpjes was dat er een week (!!!) lang iedere dag (!!!) een pilletje geslikt moest worden door het hele gezin, omdat het zo besmettelijk is.

Ik kon er echt wel van kokhalzen, zo smerig vond ik het. Mijn keel had een bepaald systeem ontwikkeld zodra er een pil in de buurt kwam, sloeg hij volledig dicht.

Met geen mogelijkheid kreeg mijn moeder de pil bij mij naar binnen, maar ik moest wel van de wormpjes af! Met honing, appelstroop, of limonadesiroop uiteindelijk lukte het toch om de pilletjes naar binnen te krijgen. En dan was je er vanaf na die week. En dan bleek een week later je zus met hetzelfde kwaaltje te zitten … Moest je weer een week (!!!) iedere dag (!!!) deze pilletjes slikken…..

opnieuw…pillen slikken

Dit was dus een ware hel. Iets waar ik niet graag aan terug denk. En ook iets waarvan ik hoop dat onze kinderen er geen last van krijgen. Ik heb dan ook heel bewust voor onze dochter al snel vitamine D pilletjes gaan kopen in plaats van de druppeltjes. Deze pilletjes werden als zeer spannend en interessant ontvangen dus dit was een geslaagde actie! Gelukkig is de antibiotica, die onze dochter al een aantal keren heeft moeten innemen, i.v.m. een keelontsteking, in vloeibare vorm, wat na een aantal keren ook moeiteloos naar binnen is gegaan.

Gelukkig heb ik zelf geen last meer van de pillen griezel. Al moest ik laatst ook aan de antibiotica waar ik wederom van kon kokhalzen, ik moest mij (van mezelf) groot houden voor de kinderen en heb een week lang (!!!) twee keer per dag (!!!) twee van die grote vieze pillen (!!!) naar binnen gewerkt onder toeziend oog van de kinderen.

Zo werd ik na de eerste keer, dapper de pillen naar binnen te hebben gewerkt, over mijn arm gestreken door mn dochter: “Vies he”, mama. En nu maar hopen dat zij niet de pillen griezel krijgt!