De kinderen thuis: moeders vertellen

De moeders van BabyenKind vormen een bont gezelschap: van alle soorten moeders ( als ik het zo oneerbiedig mag noemen) hebben we er wel eentje in de groep zitten. Dat maakt onze gesprekken ook zo leuk. Want laten we eerlijk zijn: wanneer iemand roept: “oooo, jaaaa, dat heb ik ook!! “, geeft dat wel even een fijn gevoel van herkenning, maar daarna moet je toch weer door.

Moeders die in een heel andere positie zitten dan jij zelf, kunnen ineens een heel ander licht op het leven werpen.
Zo zegt moeder S, “Ik denk dat het wel ergens goed voor is deze ellende. Al was het alleen maar de realisatie hoe zeer we onszelf kwijt zijn geraakt. Dat we nu de kans krijgen om weer te leven in plaats van geleefd te worden’’
Dat is radicaal anders dan het gevoel van moeder L “Ik ervaar nu juist dat ik mezelf kwijt raak en dat ik geleefd word. Misschien omdat ik er 32 uur bij werk? Ik heb amper een moment rust. Want als er even geen werk of huiswerk is, ligt er een Mount Everest aan was of een volgebouwde keuken. Nadeel als je alleen bent denk ik”

En die Mount Everest aan wasgoed, wordt dan weer herkend door moeder E, die ook alleenstaande moeder is.  Maar zij heeft dan weer geleerd die berg gewoon straal te negeren…

Voor de moeders die familieleden ver weg hebben wonen, is er niet nieuws aan videobellen en niet elk moment langs kunnen komen. Tante to the rescue Iris, weet niet beter. Maar zij mist de mogelijkheden om er even met hubbie erop uit te gaan. Ze zegt daarover : Alles waarvan we (ik) zo genieten juist doordat we geen kinderen hebben. De vrije dagen zijn voor mij soms lang, teveel nadenktijd….

Voor mama J spelen andere zaken: Ik had me bepaalde dingen in mijn zwangerschap wel anders voorgesteld.. Mijn ouders niet in de buurt die mijn  buik in het echt kunnen  bewonderen of de kinderen die mee kunnen naar de controle bij verloskundige om het hartje te horen. Nee, dat is niet leuk.

Nee het is niet leuk, maar we moeten wel verder. Soms, denken we, zou het prettig zijn als we het even van elkaar over konden nemen. Al was het maar 5 minuten…