De kinderen thuis:hoe gaat het nu?

Hoe gaat het nu, vroeg ik aan de moeders van BabyenKind. En het zal je niet verbazen: het ligt voor iedereen anders…Wij moeders, we zijn net mensen. ( al denken onze kinderen er wel eens anders over)

De moeders met grote kinderen zoals Cynthia en ik, voelen ons ontheemd: dit is tijd waarin je voor je kinderen wil zorgen, maar ze zijn al volwassen: het hoeft niet meer. Maar wij zitten wel mooi met ons zorg-gen wat zich geen raad weet. En Iris merkt op dat in tijden als deze vrouwen met een onvervulde kinderwens, erg met die kinderwens geconfronteerd worden: ook zij worstelen met hun zorg gen.

Maar hoe is het ondertussen met de moeders die thuiszitten met de kinderen? Laten we een schaal maken van boven naar beneden

De moeders die niet kunnen wachten tot de school weer open gaat.

Het in de lucht houden van een “school aan huis”, een baan van 32 uur en een huishouden, is gewoon lood en loodzwaar. Zeker als je wel een gezellig moeder bent, maar er aan jou geen docent verloren is gegaan. Een moeder meldt, gedurende het gesprek een emotionele meltdown…

Voor de kinderen is het beter.

Zeker twee moeders melden dat – hoewel het thuis allemaal redelijk soepeltjes loopt – ze aan hun kinderen merken dat die echt toe zijn aan sociale contacten, vriendjes en vriendinnetjes zien! Dat is natuurlijk ook zo logisch als wat.
Mamma Jezz zegt hier over Ze kunnen heel lief samen spelen Maar ze kunnen elkaar ook wat in de weg lopen.En elkaar flink iriteren. Waar ik me dan ook weer aan erger. Een paar uurtjes naar school en ik alleen thuis zou iedereen wel goed doen in dat opzicht

De moeders die hun werk missen.

We laten even juf Petra aan het woord: ”Wat betreft het werk inspiratieloos. Ik mis de kinderen enorm, doe heel erg mijn best om nog creatieve opdrachten te bedenken…Maar dat valt niet mee. Ook het contact met collega’s mis ik!”

De mama’s die bang voor besmetting zijn.

Wanneer jezelf tot een risicogroep behoort, is het idee dat op korte termijn de scholen weer opengaan, om een andere reden niet prettig. Hoe bewaren ze op school afstand? Zeker met jonge kinderen is dat niet te garanderen…Inmiddels is haar zoon aardig aan de pyjama-school gewend en houdt ze hem liever thuis dan het risico te lopen dat hij toch het virus mee naar huis neemt

De moeders die tot rust komen.

Aan het woord is moeder S: Ik voel me goed. Probeer zoveel mogelijk positiefs te zien in deze rare tijd. Ik stuur vaker persoonlijke berichtjes en kaartjes, bel weer meer in plaats van appen. Heel veel stress is weggevallen simpelweg omdat we weinig afspraken meer hebben. Zoonlief komt enorm tot rust.