Mama gaat alleen wandelen, omdat ze daar van geniet!
nadenken over me-time, mama-tijd of ik wil even Danielle zijn..
“Mama niet weg gaan, je MOET hier blijven!” terwijl er aan mijn been getrokken wordt, probeer ik weg te komen. Eenmaal weg gekomen, luisterend naar het huilen wat ik op de achtergrond nog hoor, vraag ik mij af hoe lang het duurt voor ik kan genieten van mijn uitstapje… Waarvan het nou net mijn doel was om te genieten….
Arghhh, hoe komt het dat het zo’n zoektocht is, om je als je moeder bent, je ook nog jezelf bent en je hier dan op de een of andere manier mee om moet gaan? Al zoekende, zie ik dat hier zoveel artikelen over geschreven zijn. Blijkbaar is het ontzettend moeilijk om deze zoektocht gevonden te krijgen. Moet ik dan wel mijn best doen om deze te vinden?
wat maken we het elkaar moeilijk
En wat maken we het elkaar in deze zoektoch het leven toch ongelofelijk moeilijk. Kunnen we daar niet gewoon mee ophouden? Waarom is er een oplossing goed of slecht? De ene moeder gaat iets voor zichzelf doen als haar baby 1 maand oud is, de andere wanneer hij 1,5 jaar is. De ene moeder blijft een dag weg, de andere vier nachten. Bij iedereen is de behoefte anders. Dat blijft zo en we moeten mijns inziens vooral kijken naar dat wat wij zelf nodig hebben. En elkaar vooral hierin blijven ondersteunen om naar elkaar te blijven luisteren, zonder oordeel.
mijn allergie..
Ik ben allergisch voor de woorden ‘mama tijd’ ‘me time’, of ik wil nu even Danielle zijn. Hoe komt het dat het een extra benaming nodig heeft als je als moeder iets doet wat je leuk vindt? Hoort het niet gewoon iets vanzelf sprekend te zijn? Niet: sorry ik heb even ‘me time’ nodig. Maar: ik ga even een wandeling maken. Hoe komt het dat het zo’n beladen iets is geworden dat we er ons voor gaan verontschuldigen? Waarschijnlijk leren de kinderen er ontzettend veel van dat het als iets gewoons gezien gaat worden. Als er dan aan je been getrokken wordt en er gezegd wordt je MOET hier blijven, je in alle rust kan zeggen ik ga wandelen omdat ik daar zo van geniet.
oordopjes
Gezien ik wel realistisch ben en ik echt wel weet dat de momenten dat ik zonder kinderen iets kan doen schaars zijn, creëer ik deze momenten nu voor mij zelf. Zodat ik er mij bewust van ga worden dat het normaal is en ik deze zoektocht ga vinden. Zo sta ik nu 10 minuten eerder op om dan te kunnen mediteren, ook als mijn kinderen dan toevallig ook al wakker zijn. Zij weten nu dat als ik mijn oordopjes in heb, ze even stil moeten zijn.
zoonlief geeft het goede voorbeeld
‘mama ik ga even op de bank liggen’ Glimlachend kijk ik naar mijn zoontje, die op de bank gaat liggen en heerlijk in slaap valt. Hij voelt aan wat hij nodig heeft, plakt er geen labeltje aan, maar voert het gewoon uit. Ik kan nog eens een voorbeeld aan hem nemen!
Lastig he? Ik Herken het van vroeger toen de mijn kinderen nog klein waren. Nu ze groot zijn is er weer veel meer ruimte voor mijzelf. Het is goed om af en toe even helemaal tijd voor jezelf in te plannen en even geen mama te zijn maar gewoon mens met eigen behoeften.
haha ik ben dus wel zo’n moeder die me time zegt omdat het dan gewoon ook echt mijn tijd en niemand mij daarin stoort maar goed iedereen noemt het anders of vult het anders in 😉
Mooi geschreven. Iedereen pakt het inderdaad op zijn eigen manier aan en dat je zelf gelukkig bent met je manier van aanpakken is het belangrijkste.
Het belangrijkste is dat je gewoon even tijd voor jezelf neemt, hoe je het dan noemt of hoe je het invult, is geheel aan jezelf.
Iedereen zn eigen ding maar me time is soms wel echt nodig! Heerlijk hoe kinderen dat inderdaad doen, ze voeren het gewoon uit.
Het is inderdaad belangrijk om je eigen tijd te nemen. Zorg er alleen wel voor dat je niet overspannen wordt.
Liefs,
Elles
Wat goed om te lezen dat je tijd voor jezelf neemt, dit zie je niet vaak. Dit is ook zeker nodig
Het is altijd moeilijk om ergens een naam aan te geven. Het is belangrijk dat je zelf gelukkig bent en dingen doet die je leuk vind want als je van jezelf houdt en zelf gelukkig bent kun je ook meer doen voor de mensen om je heen
Ik als niet-moeder ben heel blij dat jij dit zo verwoordt! Ik heb alle tijd van de wereld voor mezelf dus hoef er geen label aan te plakken en vind het wel eens heel irritant dat sommige vrouwen dat wel doen 😉
Wag een herkenning. Al gaag het steeds wat beter