kwebbelen

Over kwebbelende peuters en pubers

Elke fase van onze kinderen vond ik leuk, en ja ook die puberjaren. Ondanks worstelingen, twijfels en andere onzekerheden, is het machtig mooi om je kinderen prachtige mensen te zien worden. Maar als ik heel eerlijk ben, zou ik af en toe best een dagje terug willen naar toen. Niet om dingen anders te doen, spijt hebben is zonde van je energie, maar om nog een dagje te genieten van het gekwebbel.

Nu onze twee meiden zijn uitgevlogen, is het soms wat stil bij ons thuis. Drie vrouwen in huis geeft toch een hele andere sfeer dan maar eentje 🙂

Vanmorgen moest ik terugdenken aan de jaren dat het echt nog pukkies waren. Onze oudste sliste eerst een beetje, die had vroeger een spleetje tussen haar tanden. Volledig onbevangen kletsen ze de oren van je kop, echt te schattig. Parmantig vloog ze het huis door, in der blootje. Dat prachtige kind, zo puur en onschuldig en zo heerlijk zichzelf, nog niet beïnvloed door haar omgeving. Kwebbelend over van alles en nog wat, op en top genieten was dat.

Ook onze jongste was zo superschattig (dat zijn ze allemaal op die leeftijd toch?!) Ik had een keer een pop voor haar gekocht voor sinterklaas, Annabel, en die pop had een heerlijk zacht lijfje. De verrukte kreten van onze jongste hoor ik nog steeds in mijn hoofd, echt te lief. Die pop werd meteen bedolven onder kusjes en knuffels. De rest van de cadeautjes liet ze verder links liggen, ze was te druk met dat popje. Hele verhalen kreeg die pop te horen, of ze vertelde ze aan mij, met die zachte pop stevig in der knuistjes gedrukt. Dat kleine grietje, met die twee eigenwijze staartjes op der hoofd. Daar loopt je hart van over, ja toch?

En ook op de fiets, met die twee lieverdjes dicht tegen me aan, werd er wat afgekwebbelt. Met zijn drietjes door het donker fietsen tijdens de wintermaanden, richting ons warme knusse huis. Waanzinnig dierbaar waren die momenten. Ik weet verstandelijk dat ik volop heb genoten van onze meiden, tijdens elke fase van dat opgroeien, echt vol overgave. En nog steeds geniet ik elke dag van dat moederschap. Maar wat zou ik graag nog een dagje lekker onnozel met ze kwebbelen!