Een allegaartje aan kerstballen

De magie en oprechte verwondering rond de kerstdagen moet je zelf een beetje maken vind ik en iedereen vult dat naar eigen inzicht en behoefte in. Tradities zijn geweldig zolang ze maar niet als een verplichting voelen. Onze kerst ontbijtjes met het gezin zijn tijdens puberjaren regelmatig spontaan brunches geworden omdat ze echt nog niet uit bed wilden en dineren op sjiek is eigenlijk ook niet aan ons besteed. Er zijn genoeg jaren geweest dat we met een bord op schoot naar een kerstfilm zaten te kijken, helemaal prima.

Bijzondere dagen

Voor ik moeder werd waren de kerstdagen gewoon wat vrije dagen die volgens een vast stramien werden doorgebracht. Met naaste familie natuurlijk maar ik dacht er nooit zo heel erg over na geloof ik. Ze waren er en dat was dat. Toen onze oudste dochter in september 1992 geboren werd was die eerste kerst met haar erbij al heel erg bijzonder. Buiten het feit dat we ineens rekening moesten houden met flesjes en slaapjes en we eerst een halve volksverhuizing moesten doorstaan voor we überhaupt op pad konden was er dat extra gevoel. Een soort extra dimensie zo je wil. We waren van een stelletje naar een gezin gegaan en dat vond ik heel erg bijzonder. Dat jaar deed het kerstontbijt als jong gezin zijn intrede.

Ons gezin compleet

Een kleine drie jaar later was ons gezin compleet door de geboorte van onze tweede dochter. Het optuigen van de boom met een peuter en een baby was een hele uitdaging en die uitdaging bleef elk jaar. Tel daar nog een enthousiaste uit de kluiten gewassen labrador bij op en het feest rondom het optuigen is compleet. De mooiste glazen ballen bleven niet lang, elk jaar sneuvelde er wel eentje. Wat uiteindelijk overbleef was, na het geweld van hond en kinderen, die prachtige kerstboom gevuld met een allegaartje van ballen. En heel veel lichtjes want daar zijn we allemaal dol op.

Ook het leven is niet perfect gestyled

Al die verschillende ballen in die boom zijn stuk voor stuk herinneringen aan onze jaren als gezin, een afspiegeling van jaren van heel veel liefde. En ook van geluk, tegenslag, ziekte en verdriet, al dat kwam ook bij ons voorbij. Trouw kocht ik er elk jaar wat nieuwe kerstversiersels bij en elk jaar sneuvelde er ook wel weer wat. Zo samen is het best een rommelig geheel eigenlijk, de geruite rood-witte ballen hangen naast dat hele oude glazen klokje dat van mijn oma geweest is. En toch kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om ze weg te gooien. Want net als die kerstboom is het leven ook zelden perfect gestyled. En dus kijk ik vol tevredenheid naar dat allegaartje van kerstballen en voel ik me razend rijk.

meer lezen van cynthia poen ? kijk op cynthiapoen.nl