De gezellige peuterpuberteit door mama Jezz

O,ooo, die gezellige peuterpuberteit….heb je een momentje?

Een oorverdovend gegil klinkt door het huis.
Het is maar goed dat we een vrijstaand huis hebben, wat zullen de buren wel niet denken?
Al denk ik dat ze er vast wel iets van mee zullen krijgen met het mooie weer en de ramen open.
Sorry hoor, maar mijn in bad zal toch echt een keer in bad moeten vandaag.
En daar heeft hij nou eenmaal niet zo veel zin in.
Niet omdat hij badderen niet leuk vind, maar omdat hij een peuter is en gewoon in alles dwars is wat zijn moeder van hem wil.

Eenmaal in bad is er niks meer aan de hand en vermaakt hij zich prima met bootjes en bakjes.
Ik aanschouw hoe heerlijk lief hij zit te spelen. Wat een fijn moment. Hij kan zichzelf zo goed vermaken.
Maar dan is toch echt het moment aangebroken en kondig ik alvast aan dat hij bijna uit bad gaat. “Nee, bad!” roept mijn peuter stellig.
Ik laat hem nog even zitten om vervolgens te vertellen dat het nu echt tijd is om er uit te komen.
Natuurlijk gaat hij daar weer dwars tegen in. En onder luid protest (Lees: net zo hard gillend als toen hij in bad ging) haal ik hem uit bad.
Om over het afdrogen en aankleden maar niet te spreken, want dat gaat altijd onder protest.

Nog meer gezellige peuterpuberteit…..

We gaan richting de slaapkamer. Waar natuurlijk een boekje voorgelezen moet worden.
Vandaag kom ik niet verder dan twee zinnen, dan slaat meneer het boek weer dicht.
Dan niet, ik leg het boekje aan de kant. Maar dat is niet de bedoeling. “Nee boek lezen!” Dus ik pak het boekje weer, maar mijn peuter slaat het boekje weer dicht.
Wat wil je nou? Dan maar naar bed. Ook dit is natuurlijk niet wat mijn peuter in zijn hoofd heeft.
Slaapzak aan of toch niet. Kusje? Nee, geen kusje, nou dan gaat mama naar beneden. “Nee mama, kus! Nuffol!”
Na een hele dikke knuffel en een stuk of tien kusjes, mag ik eindelijk naar beneden.

Tijdens een kopje thee denk ik even terug aan het bad en bed ritueel.
Ik vind de peuterleeftijd echt een hele mooie interessante leeftijd, ook in mijn werk als pedagogisch medewerker.
Maar soms vraag ik me wel eens af wat er allemaal in het koppie van mijn lieve, ondeugende peuter omgaat.
Best lastig soms, om moeder te zijn. Op mijn werk gaan ze allemaal weer naar huis. Maar die van mij is er altijd.
En toch houd ik heel veel van hem!