Wat heb je op school gedaan? ….Weet ik niet meer.
Een blog over het stellen van creatieve vragen
Mijn dochter staat voor de spiegel, hier speelt ze schooltje, alle verhalen die ze mee maakt komen aan bod. Een mooi moment om op een afstandje mee te luisteren om op de hoogte te blijven van wat ze allemaal meemaakt op school.
Terwijl ik druk bezig ben met het ochtendritueel, vertelt mijn dochter mij waar ze tegenop ziet. En dat terwijl ze gisteren,toen ik in alle rust en met alle tijd vroeg hoe het op school was, alleen als antwoord gaf dat het leuk was.
Mijn dochter is heel anders dan ik
En dat is wat ons zo anders maakt. Mijn dochter wil graag praten op het moment dat ik met iets bezig ben. Of ze praat in haar eigen spel. Moeilijke onderwerpen bespreekt ze in heel kleine stukjes verdeeld over meerdere momenten. Terwijl ik juist graag meteen wil weten hoe iets is geweest. En het liefst op de moeilijke onderwerpen die ter sprake komen door wil gaan.
Creatieve vragen
Zo is het dan ook een hele zoektocht hoe en op welke manier ik met haar over school kan praten. Ik heb ontdekt hoe creatieve vragen interessantere antwoorden kunnen uitlokken tot dan ‘goed’ of ‘leuk’. Zo vraag ik weleens: ‘wie had er vandaag de lekkerste lunch bij zich?’, ‘waar heb je vandaag hard om moeten lachen?’, ‘wat is het leukste of raarste wat je vandaag hebt meegemaakt op school?’.
Als ouder ben je geneigd om wanneer je van je werk komt, meteen bij thuiskomst hierover te vertellen en vaak is het dan ook vooral wat er minder ging of waar je je aan hebt geërgerd. Terwijl kinderen meestal juist niet staan te wachten op een gesprek na school, maar veel liever meteen gaan spelen, even gewoon tegen je aan willen liggen of even op de bank willen hangen.
Goed opletten
Omdat het zo lastig is om die goede timing te vinden om vragen te stellen, toon ik interesse en let ik goed op: door naar haar werkjes te kijken, door navraag te doen of verder te praten over dat wat ze zelf eerder heeft verteld. En ook door zelf over mijn werk te vertellen wat ik leuk vind, heb geleerd en haar zo mee geef hoe belangrijk ik dit vind en dat dit fijn is om te doen.
En verder weet ik dat het belangrijk is om de tijd te nemen wanneer ze op een willekeurig moment mij iets vertelt over school. Ook probeer ik me in te houden om niet te veel of te standaard vragen te stellen; een paar gerichte en creatieve vragen zijn genoeg. Wat mij dan ook erg nieuwsgierig maakt naar wat voor vragen jullie stellen! Laat je hieronder een berichtje achter?
‘Waar heb je samen met je vriendin mee gespeeld’….. ‘Dat vertel ik niet dat is geheim’
Herkenbaar! Als we vragen hoe was het op school krijg je standaard, goed of leuk te horen.
Tegenwoordig vraag ik imderdaad, wat was het leukste? Met wie speelde je enzv.
Mijn oudste gaat van kleuter af aan fluitend naar school en vertelt uit zichzelf wat er allemaal leuk was. De jongste heeft weinig met school, aan haar vraag ik veel bewuster of er nog iets leuks is gebeurd in plaats van; hoe was het op school. Zij begint altijd te vertellen op het moment dat ze naar bed moet, of bij voorkeur als ze er net in ligt en toch echt moet gaan slapen! En toch probeer ik dan nog geduldig naar haar verhalen te luisteren…
Haha, dat geldt voor iedereen, denk ik. Als ik mijn man vraag: hoe was op de zaak? Dan zegt-ie: zakig. 😛
Leuke blog. Leuke vragen leveren ook leukere antwoorden op. Bovendien goed voor de band met je kinderen.
Hahha zo herkenbaar, day heb Ik meestal ook wel, soms heb je gewoon zwaar dag dan weet ne idd niet meer wat je gedaan hebt op school of werk
Zo herkenbaar, hier weet de oudste (groep 2) ook nooit wat hij die dag gedaan heeft, dan moet ik ook echt andere vragen gaan bedenken.
Zelf nog geen kinderen, maar merk bij mijn vriend ook dat de verhalen over zijn werk vaak in stukjes komen met O ja momenten
Hahahaha zo herkenbaar! Ik ben iemand die veel verteld, bij mijn op het werk was het altijd goed en mijn zoon doet niets op de psz 😉
Ik heb zelf geen kunderen maar het is wel herkenbaar hihi
Zelf geen kinderen, maar ik was vroeger ook zo, dus enigszins wel herkenbaar.