Saai is lekker

Waar ik de afgelopen jaren vooral jaloers was op al die mama’s die hun kleintjes nog heerlijk thuis hadden, inmiddels voelt dat toch echt anders. Ik begin te genieten van de rust in huis. Langzaam leer ik mijn meiden los te laten (dat zijn zij minder met me eens hoor, volgens die twee kan het nog veel losser !)

De vrijheid die ik mezelf nooit gunde toen de kinderen klein waren, krijg ik nu dubbel en dwars terug. Als ik soms een paar dagen vrij ben, heb ik het huis overdag helemaal voor mezelf, hoe fijn is dat. En dan hoef ik ook echt even niks van mezelf, ook dat is een unicum. Voorheen vond ik altijd dat ik een hele waslijst aan taken af moest werken die vrije dag. Al die verplichtingen die ik mezelf oplegde, ik was vooral vermoeiend door die enorme hoge lat. Perfectioniste in optima forma; ik vond het maar zelden genoeg.

Inmiddels groeit het verlangen naar rust en thuis steeds meer. Deze gekke corona periode heeft me weer mooie nieuwe lessen geleerd. In die paar vrije dagen die ik laatst had, maakte ik lange wandelingen, schreef wat aan mijn boek, de dagen studderden voorbij. Die ontspanning was zo zalig. Na heel veel jaren doordraven mag ik stilstaan en in mezelf kruipen, het maakt dankbaar en ik ben oprecht verbaasd. 

Nu de eerste corona schok voorbij is, kies ik nu vooral wat fijn voelt en dat is pure rijkdom. Ondanks twee banen voelt mijn leven echt minder vol, nu dat eeuwige gejaag eruit is. En over dat beetje stof dat door het huis dwarrelt, daar haal ik mijn schouders inmiddels ook over op. Over een beetje stof struikel je niet tenslotte.

Als dat geen geweldig motto is! Bij mij staat-ie inmiddels op een tegeltje

lees meer van mij op Cynthia Poen