Dierenhelden. door Willemien

hondje

een verhaal over ons hondje

Er zijn van die verhalen die zo aanspreken, dat je ze kan blijven lezen. Die in ‘Pet heroes’ zijn zo fijn. Een boekje vol verhalen over gewone huisdieren als katten en honden, maar ook postduiven en varkens, die mensenlevens wisten te redden. Of dierenlevens, soms niet eens van de eigen soort. Veel verhalen spelen zich af in oorlogen, bij natuurrampen of bij brand.

Mijn kinderen vinden de verhalen betoverend mooi. Zo zit er ook een verhaal bij van een man, die zwaargewond op de grond ligt en pas na ruim een week wordt gevonden. Zijn hond voorkwam dat hij uitdroogde, door steeds een handdoek door water te slepen en dat naar de man te brengen, die het vocht eruit kon sabbelen. De kinderen kijken na elk verhaal licht betoverd en vol liefde naar de hond hier. ‘Dat ze dat kunnen he.’ Ja. Zeker. Er zijn honden die dat kunnen ja. Hele slimme. Mijn verwachtingen zijn wat minder hoog.

Ons hondje beschermt ons

tegen de kerk. Da’s een begin volgens de kinderen. Die kerk staat twintig meter van ons huis. Het hondje werd op zijn eerste dag bij ons door de oudste voorzichtig de tuin in gedragen, omdat hij  dacht dat hij een plasje moest doen. Op het moment dat het hondje het gras raakte, sloeg de kerk (oorverdovend hard) en vloog hij bijna een meter recht omhoog, als in een strip, alsof hij onder 220 Volt stond. Hij schoot het huis in en werd in de garage trillend achter een fiets teruggevonden.

Deze laaghartige streek van de kerk is ons hondje niet in de koude kleren gaan zitten. Zodra de kerkklokken slaan, elke avond om negen uur, of zondagochtend (erg lang), dan wordt onze redder wakker. Hij zet al zijn nekhaar overeind, zet een zware brom van diep achter in zijn keel aan en blaft tussendoor. Als het gevaar weer bezworen is (de kerk bindt in) loopt hij koelbloedig en nabrommend naar zijn kleed en gaat weer op zijn rug liggen.

De kinderen blijven mijmeren over dappere hondenacties. Maar het kon weleens lang gaan duren voor ze een bijdrage kunnen insturen voor een volgend deel van de auteur van Pet heroes. Voorlopig staat het nog 1 – 0 voor mij als het gaat om reddingen. Zwemmen bleek niet helemaal de tak van sport te zijn voor ons hondje.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *