En nu´ is mamma

En nú is mama, lang leve de nieuwe tablet……..

Eigenlijk vind ik het maar niks, al die kleine kindjes die in de weer zijn met mobiele telefoons. En dan bedoel ik niet middelbare scholieren die met een supernieuw, hypermodern mobieltje op zak lopen; dat is voorlopig nog een ver-van-mijn-bed-show. Nee, ik bedoel die peuters en kleuters die er allerlei spelletjes op doen. Zal soms best makkelijk zijn om op die manier je kind zoet te houden, maar dat kan ook anders denk ik dan. Of is mijn kind de laatste geweest die zoet ging spelen met echt kinderspeelgoed? Ik weet het, dit klinkt erg veroordelend. Maar ik vind het nogal wat. Nee, eigenlijk vind ik het niks. Wat een ander doet, is mij best. Maar mobieltjes zijn in mijn ogen geen kinderspeelgoed. En dat geldt evenzo voor laptops en tablets.

Tablet

Eind vorig jaar heb ik mezelf een tablet aangeschaft. Leek me heerlijk, om me ´’s avonds met zo´n handzaam klein apparaatje op de bank te kunnen nestelen; snel opstarten en dan even alle social media bij langs. En ook handig om er een column op te schrijven. Zo´n laptop opstarten is dan eigenlijk nog best wel een heel gedoe en mijn mobieltje is te ouderwets voor dergelijke handelingen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik had me heilig voorgenomen dat het apparaat alleen van mij is en dus ook alleen door mij gebruikt gaat worden. Het is nu eenmaal geen kinderspeelgoed.

Dat heb ik twee weken volgehouden. Op een avond zaten Diederick en ik samen op mijn tablet te kijken en ik verbaasde me over de handigheid van onze zoon. Hij had blijkbaar goed geoefend op de telefoon van Jacko. En toen zaten we ineens in de app-store en werd ik geconfronteerd met dat o zo leuke spelletje en die o zo mooie blauwe kijkers. Toen ben ik gezwicht en inmiddels staan er twee spelletjes op voor Diederick. Maar: alleen als mama het goed vindt, dus eerst vragen! En dat gaat goed. Lijdzaam zie ik aan dat meneertje de sterren van de hemel speelt en hij laat af en toe trots z´n scores zien. Voor ik het weet, ga ik helemaal mee en doe ik zelfs ook een keer het spelletje… Val ik door de mand of niet?
Op een gegeven moment is het wel weer genoeg geweest. Soms maak ik er een eind aan, maar dat hoeft niet altijd. Zelfs Diederick is een keer uitgespeeld. En dan krijg ik mijn tablet weer terug. Met de boodschap: nu mag jij weer hoor, mama! Fijn…

lees ook: knuffels!!