Even stilstaan en terugblikken op 2012

Even stilstaan en terugblikken….2012! Die “Serious Request”…geweldig…mijn Giel in het Glazenhuis en Nederland in actie tegen de kindersterfte.

5 miljoen baby’s per jaar…dat is eigenlijk niet voor te stellen. Mooi deze actie van Serious Request! Alhoewel ik bij sommige woorden van Corton toch wat vraagtekens zet. Hij stelde dat in veel landen (met hoge kindersterfte), de kinderen sec als oudedagsvoorziening worden geboren. Op zich een mooie gedachte dat we er gewoon voor elkaar zijn, jong en oud. We zorgen voor elkaar..en zo hoort het! Maar zo zei hij bijvoorbeeld, dat naast de nodige dagdelen school (als ze ff geluk hebben), de kids moeten meewerken op het land of in het bedrijf van hun ouders….hmmmmmmm. Ik proef hier ook “kinderarbeid” doorheen en besef me dat het oplossen van het ene probleem, het andere verder aanwakkert..

Weet je, ik zal een goed nummertje aanvragen bij Serious Request en hoop dat mijn bijdrage bij een ongeboren kind terecht komt dat een degelijke toekomst tegemoet kan gaan en eerst echt kind mag zijn….

Ik geniet echt van die geluiden uit mijn radio 3fm terwijl ik naar ons nieuwe huis rij in Delft…ik zie mensen op de fiets slepen met kerstbomen. Het is anders dit jaar….ik zie alles anders dit jaar…ik wijt het maar aan de aardstralen van onze nieuwe woning. ( een een beetje aan Serious Request…)

Rustmodus

Ik heb een chaotisch jaar achter de rug maar in tegenstelling tot de vorigen, één met alleen maar goeie dingen. Ik trouwde met een toch wel lekker ding 😉 (dit zeg ik eenmalig, Dann, anders ga je naast je schoenen lopen). Best opmerkelijk…aangezien ik het huwelijk maar een “achterlijk instituut” vind. Dat vind ik nog steeds maar een dag van ons samen zo sprookjesachtig, vond ik gewoonweg helemaal het einde. Fantastisch om dit zo mee te mogen maken. Trouwen is leuk en zeker met Dann 😉

Tijdens onze Honeymoon kregen we het bericht dat ons huis eindelijk verkocht kon worden. Eureka….de volgende hectische periode diende zich aan samen met de angst of het nu wél een serieuze koper betrof en we niet weer hopeloos aan het lijntje werden gehouden.

Onder hoogspanning leven werkt toch soort van verslavend…klinkt misschien gek maar tis zo.
Jaren in (je eigen) goede tijden slechte tijden acteren is best een tijd. Je went aan liefde & haat, verliezen & winnen, verlangen & verlaten….en de constante verrassingen…en zelfs aan de badguys ga je je soort van hechten.

Showtime is  over

Maarrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr…showtime is over. De verhuizing is achter de rug en voor het eerst in 5 jaar mogen we nu echt in de rust-modus. NU ECHT. Het huis is nog lang niet af maar we zijn nu al helemaal happy. Jezus, de kaasboer komt hier een keer per week door de straat…buren groeten elkaar…en het duurde even voordat mijn reactie om eerst naar mijn portomonee te grijpen, omboog naar het teruggroeten.

Rust-modus, dus. Op het ogenblik is het spannendste moment van de week….de boodschappen. Geloof het of niet…ik pak een doos eieren…en check thuis pas of ze allemaal heel zijn. Whoooo, is dat rock & roll…of niet? Ik lijk verzonken in het Desparate Housewives-sydroom. Ik maak me zorgen…ik durf het haast niet te vertellen maar ik spaar zelfs servies…met een PIP-motief…en…dit is het ergste, ik word daar nog gelukkig van ook.

Mensen die vol overgave van die Lemax-kersthuisjes sparen …ik begreep ze nooit en lachte de truttigheid rond uit. Of de moeders die meesparen aan miniboodschapjes van de AH…….ruilend op het schoolplein…echt ik heb het ook geprobeerd maar kreeg er toch een soort kortsluiting bij….sorry, ik kon het niet maar sinds mijn PIP-aanval ben ik gaan twijvelen over mijn eigenheid en identiteit…

Dieptepunt

Dieptepunt dit jaar was ook een stoppen met mijn band…ook nog muziekloosssssss mijn leven door..(nu hoor je zo’n vallende schreeuw, de diepte in..en straks “PLOF”…dood!” Is dit was het huwelijk en/of een eensgezinswoning met je doet…?????? Want dan vind ik het ineens niet zo leuk meer.

Okay, er moest weer even iets extreems gebeuren! Dusss..op een zekere dag lag ik in de stoel bij een tattoo-artist, de beste, die er op uit was mij te pijnigen naar een prachtige versiering op mijn been toe. Vind ik gewoon superstoer en sexy. Ik had me gewapend met de gedachte dat ik ook 3 kinderen heb gebaard en dat dit “best mee zou vallen”. De eerste etappe was ik nog wel aanspreekbaar en hield ik me redelijke staande, wel vloekend in mezelf en realiserend dat vrijwillige fysieke pijn gewoon niet mijn ding is. De loeischerpe naalden in mijn lijf bleken onverbiddelijk. De 2de etape smeekte ik hem mij te laten gaan en verlangde ik ook bijna naar het sparen van Lemax-huisjes maar vooral naar een theetje uit mijn PIP-mok. Nu loop ik dus met een onafgemaakte tattoo en is besloten in twee vervolgafspraken de tattoo af te krijgen… ik voel me nog slechter…het is een feit.

Chinese vriendin

Mijn redding, zoals altijd is mijn Chinese vriendin en collega, die altijd daar is op de juiste plek en tijd, en daarnaast altijd overal een oplossing of middeltje voor heeft,”Sam, was je met deze blaadjes, spoel alle stress van afgelopen tijd en daarmee alle negatieve energien weg..het werkt zuiverend”. Ik kreeg een blauw zakje met kleine blaadjes in mijn handen gedrukt. Hoofdpijn lost ze ook altijd voor me op met een olie-tje. Nu hoop ik dat ze beschikt over acupunctuur-kwaliteiten en neem ik haar mee naar de volgende tattoo-afspraak. Paste ze maar in mijn handtas, deze schat. Ze is één van de weinige mensen die ik ken waarin geen greintje “slecht” of “negatief” zit…een engel, ze bestaan! Ik overweeg de zuiveringsblaadjes mee te nemen de douche in maar mijn nuchterheid worstelt nog even met die spirituele noot. Waarschijnlijk maakt het me in combinatie met de aardstralen nog weker….SO BE IT!!!!

Er is nog hoop, hoor! Ik moet gewoon de balans zien te vinden. Gister bekeek ik een optreden van wat waarschijnlijk mijn nieuwe muzikale project wordt. Het was daar kerst, het sneeuwde in de zaal. Ik knuffelde mijn net zwangere vriendin! Zij krijgt een kindje, gelukkig in ons Nederland. Heeft geen hulp van Serious Request nodig, gelukkig!  Het kan opgroeien in luxe. Het is kerst 2012! Een magisch moment! We zijn er toch nog (de wereld is nog niet vergaan)..en hoe!

Dann, de kids en ik samen met mijn halve tattoo, gaan deze kerst flink uitpakken….want dat zijn de momenten!

xSam

Lees meer van Samantha