Maan-roos-vis

MAAN ROOS VIS

Sinds een paar weken ondervindt dochterlief de perikelen van het echte schoolse leven. Groep drie. Na twee jaar spelen in de poppenhoek is het afgelopen met de pret. Nu moet er Gewerkt worden. Elke dag. Huppekee, meteen gas erop. Tegen het weekend is ze doodop, wat niks abnormaals is voor kindjes in groep drie. Heb ik me laten vertellen door ervaren moeders. ”Hou er maar rekening mee, zo gaat dat het hele jaar door!” Waarschijnlijk is het een kwestie van even in het ritme komen, maar ze is het nog niet eens met zichzelf over de vraag of ze het nou wel zo leuk vindt. Gelukkig is de meneer wel aardig, en afspreken na school kan ook nog steeds.

Het gaat zo snel

Ik realiseer me dat ik zo goed mogelijk alles in me op moet nemen, want het gaat zo snel allemaal. Gisteren zat ze nog te stoeien met blokken, vandaag stoeit ze met letters. En morgen met de jongens? Ineens moet ik denken aan het liedje van Annie M G Schmidt; ”Op een mooie Pinksterdag”. Ik zie mezelf al aardig doen tegen Vriendje nummer zoveel (het is tenslotte haar keuze nietwaar) terwijl ik intussen inwendig sta te koken. Handen thuis en lazer op!
Madeliefjes plukken en eendjes voeren is er al niet meer bij. Ja, af en toe, omdat mama het zo leuk vindt. (Nou, okee dan, maar dan moet jij straks met mij kwartetten!)

Kuieren in het parrekie? Geen interesse. (Waarom? Waar gaan we heen dan? Hoezo gewoon wandelen, dat is zo saai! Gaan we dan met de auto? Is er een speeltuin bij? Mag ik een ijsje?)
Eindeloze discussie. Behalve als ik wil weten wat ze op school allemaal gedaan heeft. Wat er dan na drie keer vragen uitkomt is eerst een duim, dan een drielettergrepig gemompel (kweeniemeer) Waarna de duim weer snel op zijn plek zit.
Morgen kan ze zwanger zijn…

Als ik zovergekomen ben met mijn overpeinzingen roep ik mezelf stevig tot de orde. Niet zeuren mens, dat duurt allemaal nog heel erg lang. Voorlopig staan er nog geen opgeschoten knapen met lekkende brommertjes voor de deur. Voorlopig stoeit dochterlief nog met maan roos vis.
Maar ik scherp alvast mijn klauwen.

Linda

Lees meer van Linda “oudere” moeder