Knuffels!

Een moeder met een hobbie: knuffel!

Een knuffel is van levensbelang. Het is net zo belangrijk als eten en drinken. Wist je dat? Ik niet. Iemand vertelde mij dit een paar weken geleden en ik ben er nog van onder de indruk. Het schijnt dat vier knuffels per dag nodig zijn om te overleven en dat twaalf knuffels per dag een mens helpen te groeien en zich te ontwikkelen als persoon. Dat is nogal wat. Haal ik die hoeveelheid wel?

Toen Diederick nog een baby was, ging dat wel goed geloof ik. Verschonen, voeden, in bad doen, allemaal liefdevolle fysieke contactmomenten die meestal langer duurden dan strikt noodzakelijk. Gewoon omdat het zo heerlijk was om dat kleine, warme lijfje vast te houden en te koesteren. Daarmee kwam ons kind vast wel aan het benodigde aantal knuffels.

Maar tegenwoordig is dat wel anders. Onze bink is heel erg zelfstandig. Aankleden doet –ie zelf en ook dingen als afdrogen na het douchen kan hij allemaal wel zonder hulp van ons. Tegen me aankruipen op de bank gebeurt nog slechts sporadisch. Op schoot zitten kan echt niet meer hoor! Ja heel af en toe. Ai. Daar gaan de natuurlijke momenten.

Als ik ons dagelijks leven dag voor dag, uur voor uur, onder de loep neem, op zoek naar knuffels kan ik niet anders dan constateren dat het er eigenlijkmaar bar weinig zijn. Hoe moet dat nu? Komt het nu wel goed met hem?!

’s Avonds tijdens het eten vertel ik dat een mens flink wat knuffels per dag nodig heeft. Ik zie Jacko direct nadenken, tellen. Diederick kijkt op van zijn bord, denkt ook eens na en zegt dan: ik heb er wel 10 in mijn bed liggen! Goed bezig!

Maar toch ben ik hem sindsdien wel vaker gaan knuffelen. Want je weet maar nooit…

(PS: Dat lieve meisje op de foto, dat ben ik. Met al mijn knuffels.)

lees ook: kwartet