kinderpartijtjes

Kinderpartijtjes, zijn het echt feestjes?

Ik vraag me wel eens af of kinderpartijtjes ook een feestje voor de moeder zijn…..

Het begint al ’s avonds: eigenlijk wilde ik dan altijd in mijn stoel zitten: beetje mijmeren over de bevalling. Maar ik moest slingers ophangen. De dag moet gevierd. En dan het vieren, als je kinderen, zoals die van mij, in Mei jarig zijn, ben je bepaald niet de enige met een feestje. En het is dan ook nog eens Pasen. Of Pinksteren.

Voor we een datum hadden gepland om de verjaardagen te vieren, was je al een half jaar verder.

En begrijp me goed: het feestje zelf, vond ik altijd dolle pret. Ik ben gek op het verzinnen van malle feesten, die niks kosten. En dat was eigenlijk best makkelijk: want iedereen trok naar zwembaden en dierentuinen. Dus wij bleven thuis, met ouderwetse speurtochten, waar bij je de raarste dingen moest doen, zoals aanbellen op een onbekend adres ( waar dan een collega van mij woonde,maar dat wisten ze niet )

Kinderpartijtjes

Nee kinderpartijtjes, ik draai er mijn hand niet voor om. Maar het grote mensen bezoek….want ik zei al: iedereen is in mei jarig en dat geldt helemaal voor mijn familie, dus voor je een datum hebt binnen mijn familie ben je weer een half jaar verder… en dan komt de helft nog eens niet, wat ik persoonlijk niet zo´n ramp vind, maar de kinderen wel…

Nu de kinderen groot zijn en ze hun eigen feestjes regelen vind ik het allemaal wel lekker rustig. Een keer in de vijf jaar vieren manlief en ik groots samen onze verjaardag ( en kijk: dan is iedereen er) . En in de tussenliggende jaren verzinnen we ter plekke waar we zin in hebben.

Wat ik zeg : lekker rustig. Maar als iemand me nodig heeft voor een ouderwets kinderpartijtje…..

lees ook: Negen!