Femkes verhaaltjes 9

Koeien

Ineke Kraijo: Femke’s verhaaltjes

Vanmorgen mocht ik met papa, mama en mijn grote broer mee naar een boerderij. Geen kinderboerderij, waar je dieren mag knuffelen, maar een echte grote-mensen-boerderij met echte grote-mensen-koeien. Eerst zagen wij een kalfje, dat pas een week oud was. Mama vond het kalfje heel schattig omdat het zo klein was, maar ik vond het helemaal niet klein. Hij was veel groter dan ik!

Maar later zag ik veel grotere koeien en toen snapte ik wel dat mama het kalfje schattig vond.
Bij de boerderij waren allemaal leuke dingen, maar het mooiste was dat ik zelf ook een koe werd. Geen echte natuurlijk, maar een mevrouw verfde mijn gezichtje net alsof: ik werd wit met zwarte vlekken.

Eten bij de koeien

Toen we moesten eten gingen we op een kleed in de wei zitten. Mama had boterhammen meegenomen, maar ook appeltjes, komkommer en koekjes. Die aten we lekker op. De dieren waren vlakbij. Ik kon hun gele oorbellen goed zien. Oorbellen wil ik ook, maar dat mag niet van mama. Ik moet nog wat groter worden. Niet zo groot als een koe, hoor. Opeens tilde een koe haar staart op en plaste. Niet op een potje, maar zo maar midden in de wei. Helemaal niet netjes!

Vanmiddag speelde ik met mijn grote broer in de tuin, maar er was iets bijzonders. Ik had geen luiertje om, maar een echte grote-meisjes-onderbroek aan. Af en toe plaste ik op het potje. Dat kan ik al een beetje. Maar opeens ging het mis en toen plaste ik op de grond in de tuin.

Mama zei dat het helemaal niet erg was. De koe had ook zomaar in de wei had geplast. En ik was geverfd als koe, dus mama begreep het best. Maar ik wilde weer een luier aan. Ik ben toch geen echte koe?!