Mammie gaat trouwen

Samantha: Mammie gaat trouwen….lang leve echte liefde

Vandaag heb ik, since ages, weer eens een bruiloft. Met mijn uitnodiging voor de hele dag op zak, ga ik op mijn nieuwe schoentjes (te lief!) en in mijn coole outfit (al-zegt-ze-het-zelf) alleen op pad.

Na mijn echtscheiding (2007) lijken de statistieken me te vertellen dat meer mensen kiezen voor een break-up dan een officiële verbintenis. Dat alleen al lijkt van vandaag een bijzondere dag te maken.

Talloze vrienden en vriendinnen trof ik afgelopen tijd op mijn bank aan. Voor een luisterend oor en adviezen van de ervaringsdeskundige (that’s me). Om ze vervolgens alle fouten te zien maken waar ik ze nog zo voor gewaarschuwd had. Het lijkt er allemaal “bij te horen”…deel van het proces, of zo…

echte liefde?

Ook de bruid van vandaag heeft alle relatie-drama’s al achter de kiezen. Wat hebben wij samen gevloekt op “de mannen”! Zij zwoer ze radicaal af. Ze verzonk in de wereld van Fleece-vest en de ik-wil-geen-sex-schoenen…CROCS. Ik daarentegen stelde mij het tegenovergestelde op..flair & high-heels. Ik denk dat het wel te verklaren is doordat: daar waar zij het stuk broodnodige zelfvertrouwen helemaal had verloren, ik mezelf juist weer teruggevonden had en me meer vrouw voelde dan ooit! We spraken er niet over..maar voelde elkaar dus tot op een bepaalde hoogte perfect aan. Nooit meer een man voor de bruid…

Jeugdliefde : echte liefde..

Totdat…..haar jeugdliefde opdook omdat er een reunie gehouden werd op de basisschool. Een schoolreunie…dit bedenk je toch niet… en hij stond “ineens” voor de deur..zo is me verteld…”Het overkwam me, Sam!” Cupido deed een bloedzuiver schot en het kersverse setje was verankerd.

Dit was niet de afspraak, toch?! Wij waren “happy-single-moms”……..Daten, dat was toegestaan maar geen mannen in ons eigen huisje dat was voor “mommie & the kids”. Jezus, ik liet toch ook de man, die verkeerd aanbelde en vroeg naar “Jennifer?” schieten. En die leek notabene op hij van “P.S I LOVE YOU”..(het scheelde ook dat ik onopgemaakt opendeed in slechts een handdoekje gehuld en in de veronderstelling mijn vader aan te treffen..)…heb ik weer!

De bruid begon af te vallen, scheerde zich weer op plekken waar ze jaren niet geweest was….en my goodness…ze straalde. Na drie maanden kondigde de bruid haar huwelijk aan….

Ik begreep het niet…we hadden een pact met ongeschreven regels. De bruid ging vreemd…voor mijn gevoel.

Het huwelijk

Het huwelijk…ik had er nooit meer over nagedacht…geen optie, zelfs niet sinds Dann in mijn leven is…..maar natuurlijk scheelt het wel wie het vraagt en bovenal, hoe het gevraagd wordt.

Zo stuitte ik onlangs ongevraagd tegen “Moet je me niet wat vragen?” op. Een programma dat “ons soort” weer in een geweldig intelligent daglicht zet..pffffff.
Vrouwen die al jaren zitten te wachten op een huwelijksaanzoek, met een onweerstaanbare drang tot vastlegging en bevestiging van de liefde waarin zij denken zich te bevinden…..
HALLO DAMES…..wakey wakey….jij bent niet de vrouw waar deze man mee trouwen wil..anders had hij het allang gevraagd terwijl hij kwijlend aan je voeten lag, beseffend dat hij altijd voor je vechten moet en er geen is zoals jij..hij had zich willen binden aan de enige echte…
Ladies, doe het niet deze hulpeloze, wanhopige acties om vervolgens te kunnen zeggen “Hij heeft me gevraagd…”….en myn god..laat je niet voor lul zetten door iemand die notabene zelf “Tooske” heet…doe het niet..er bestaat ook een pil voor zelfdoding…sorry..dat neem ik terug…dat gaat te ver…I know.

Wil je met me trouwen

Jouw aanstaande stelde je zoeven de langverwachte vraag “Wil je met me trouwen?” en natuurlijk zei je “ja”..op je eigen vraaaaaagg.
Hij vroeg het onder druk van een zooitje camera’s en een supergeile blik van mevrouw Ragas…Ik stop hiermee…dit trek ik niet. Ik heb 1 keer gekeken en ben letterlijk brakend van plaatsvervangende schaamte voor mijn soortgenoten het toilet in gevlucht.
Nee, nog niet ik stop nog niet….weet je wat je had moeten antwoorden…je had NEEEEEE moeten roepen voor de camera’s en die eikel van je moeten laten vallen omat hij je al zolang aan het lijntje houdt en je niet voelt…..

Het kan ook zijn dat jouw “man” superveel van je houdt, maar gewoon het hele instituut Huwelijk niet ziet zitten..het hoeft niet zo van hem…hij houdt toch wel van je…met of zonder ring….leg je erbij neer, girl. Ga niet zitten drammen als een klein kind omdat je ook zo nodig in zo’n jurk moet….dit is simpelweg niet de manier.
Ga na waarom hij dit niet wil…en trek je conclusies….deal ermee of zoek jouw echte ware huwbare prins….

Aanzoek

Maar gelukkig zijn die taferelen vandaag niet van toepassing en kreeg mijn bruid al na een paar maanden herontdekking een romantische aanzoek. In een vol restaurant..op de knieën…”jij bent de vrouw voor mij. Dat ben je altijd al geweest. Wil je met me trouwen zodat we voor altijd een officieel paar zijn?”. Applaus van alle aanwezigen. Een aanzoek waar Tooske’s hulpeloze zelfvernietigings-objecten nog een puntje aan kunnen zuigen. Pure romantiek en echte liefde….zoals het zou moeten zijn.

In het stadhuis doe ik mijn best om het trouwen-aan-de-lopende-band-ene bruid-erin-andere-bruid-eruit-gevoel te ontkennen en net te doen of mijn bruidspaar idd het enige stralende middelpunt van de dag is en de ambtenaar geen haast heeft om naar devolgende mooiste paar toe te werken. Ik lach om de baby die lekker door het hele verhaal heen ligt te brabbelen…daar hou ik van. De vooraf geregelde zakdoek blijft in mijn zak..geen tranen vandaag.
Toch raak ik echt ontroerd,merk ik. Vraag me af waarom. Waarschijnlijk omdat onze “Girl-Power-Single-Mom-Fase” over is gegaan in een heel nieuwe fase.

Ik benijd het feit dat ze zich zo overgeeft aan haar gevoel en weer openstaat voor liefde…Da’s heel knap en maakt me lichtelijk jaloers (brrrr en ik haat jaloesie). Haar drie kinderen aan haar zij. Mammie gaat trouwen en het maakt haar gelukkig…dat zie je en dat voel je…ja, dat is het vast. Ik gun ze zo het beste…vanuit mijn toch wel eenzame positie aan de zijlijn. Ik mis Dann op dit moment hier… Dat is ook wel vreemd.

Self made woman?

Met andere woorden…ik stuit steeds tegen dingen aan die gek zijn voor mij…ik ben toch een Self-Made-Woman?

Sinds kort sta ik wat anders in het leven…op hoge hakken..dat wel…maar de defensieve houding gaat er een beetje af…ik mag ademhalen…Dann, is de man voor mij…dat is zeker…hij heeft mij afgelopen tijd waarin ik probeerde te overleven, aan de lopende band moeten overtuigen dat “echte liefde” nog bestaat en mij beloofd mijn hart te veroveren voor de volle 100 procent. De kids zijn gek op hem. Wij hebben ongelooflijk veel lol samen en genieten elke dag van elkaar….en heel stiekem, heel soms…dan geloof ik echt in waar hij mij zo stellig van probeert te overtuigen…dat “echte liefde bestaat” en wij in ons eigen sprookje bewegen, met alle bijbehorende gruwelijkheden en hoogtepunten die in sprookjes horen.

In onze beleving is het perfecte aanzoek als je grote liefde, jouw held, je meeneemt naar een chic hotel en je in de luxe kamer aan zijn hand meeneemt het net gevulde bubbelbad in, terwijl er buiten vuurwerk de lucht in wordt geschoten…en vervolgens om je hand vraagt….dan kan je toch geen “nee” zeggen….

Sprookjes bestaan en mammies trouwen opnieuw…

Lees meer van Samantha