Ook kinderen haten clowns

Willemien: zo maar een moeder: Ook kinderen haten clowns

Mijn familie begreep ooit dat de nieuwe buren cliniclowns waren. Dit bleek niet te kloppen. Dat was op zich wel weer jammer. We beleefden veel lol aan de gedachte dat ze om 17.00 uur thuis kwamen, in hun gekleurde wijde tuinbroeken met geschminkte koppen, en in het weekend in de tuin debielige grapjes oefenden, met flapschoenen aan.

Neerkijken op clowns

Zolang als ik me kan herinneren kijkt mijn familie neer op clowns. Als kind hoefde ik er echt niet mee aan te komen dat ik Bassie&Adriaan weleens wilde zien op tv. Ook mijn broer Bas niet, met zijn lagere schoolvriend Adriaan, kon niet meepraten als er weer “Bassie en Adriaan!” klonk. Die clownafkeer van mijn ouders is overdraagbaar gebleken. Toen mijn neefje na een ernstig ongeluk dertien maanden in het ziekenhuis lag, bleef mijn afkeer van cliniclowns op volle sterkte. Wel heb ik in die tijd mijn mening over enkele bekende Nederlanders wat moeten bijstellen. Mensen als Hans-trukendoos-Kazan, die ik normaal ook niet serieus nam, bleken behoorlijk integer, bezochten alle zieke kinderen en namen uitgebreid de tijd voor ze. Maar dit terzijde.

Hansworst met rode plastic neus

Nu deed ik er al alles aan om te voorkomen dat mijn kinderen een glimp van zo’n hansworst-met-een-rode-plastic-neus opvangen, maar het lijkt zich vanzelf al op te lossen. De volgende generatie clownhaters heeft zich aangediend. Mijn middelste zoontje van vijf klimt onmiddellijk in een boom als hij ook maar een schaduw van een clown denkt te zien. In een onbenullig pretparkje in de buurt lopen weleens wat verklede types rond. Terwijl ik nog vers liep te balen van de tien euro entree die ik per persoon had neergelegd, scheurde mijn zoontje al weg door de uitgang omdat hij in de verte zo’n semiclown zag.

Niet geheel onterecht ook, want het lijkt wel of clowns het ruiken als je niet gezien wil worden. Zoals honden en katten altijd afgaan op degene die hen eng of vies vindt. Ze zullen altijd onmiddellijk op mijn middelste zoon afkomen, die daar dan weer hele vervelende nachtmerries van krijgt, die weken aanhouden. Ook een uitnodiging voor een feest met een clown sloeg hij hartelijk af. Geen twijfel, nee dank je lekker. Ik begrijp hem volkomen, dan maar geen feest. Zoals ook de stoker op de stoomlocomotief, de voddenboer en de beul zijn verdwenen, is “clown” een heel geschikt volgend beroep om uit te sterven.

willemien

Lees meer van Willemien: zomaar een moeder