In de pas

Muziek op schoot: In de pas lopen?

Op internet gaat dit plaatje rond.Wat is het eerste wat jij denkt? Was jij ook zo? Of je kind nu?
Of is jouw kind juist als die anderen in de rij?
Is de vraag: Mag dit? Hoort dit? Moet ze luisteren en meedoen?
Of is de vraag: Wat wil ze? Wat denkt ze? Hóe doet ze eigenlijk mee?

Anders

Elk kind is anders en heeft een eigen manier van aanspreken nodig. De meeste ouders voelen heel goed aan wat hun kind nodig heeft. Maar wat als je kind niet “in de pas” loopt? Doet  hij het dan verkeerd? Denk eens richting de toekomst: kinderen die hun eigen weg kiezen, hun eigen weg van leren en ontwikkelen.

Dat zijn de ondernemers, de creatieve persoonlijkheden , de uitvinders, de doorzetters van later. In dat perspectief is dit gedrag heel iets anders en vraagt het om een andere begeleiding.
In mijn Muziek op Schootlessen maak ik ruimte voor deze kinderen. Een populaire activiteit is samen klappen op muziek: van baby tot peuter doen ze dit allemaal heel graag. Dat blijft niet alleen bij klappen als ze groter worden, we petsen ook op de benen, stampen met de voeten, trommelen op de buik of toeteren op onze neuzen: “pep pep pep pep zo doen de neuzen” zingen we dan in koor.

Wanneer we gaan klappen en dit kind wil stampen, dan gaan we –ná het klappen, we maken het eerst wel af- ook een keer stampen op de maat van de muziek. Hiermee leert het kind dat het op het juiste moment , namelijk in de wisseling van activiteit, iets uit zichzelf mag aangeven. Je geeft het kind leiderschap, eigen inbreng en de bevestiging: je mag er zijn. Wat er daarna in de loop van de lessen gebeurt is mooi:

Verschillende kinderen

Dit kind zie je steeds meer op de beurt wachten, want het heeft immers al een paar keer ervaren dat ze er mag zijn en gehoord wordt. Dat creativiteit beloond wordt. Maar ook dat dat pas gebeurt ná het wachten op je beurt.

Anderszins zie je de kinderen die juist niet van zich durven laten horen. Ze observeren. Wat hebben ze gezien? Een kind dat druk doet, niet meedoet. Maar ze zien datzelfde kind later juíst goed meedoen omdat het eigen spelmanieren inbrengt. Voorzichtig zie je dat deze kinderen langzaam maar zeker meer durven en óók hun “eigen wijs” inbrengen: Laat maar zien wie je bent en wat je kunt verzinnen.

Ontwikkel je.
Muziek spreekt deze taal en geeft elk kind zijn eigen spreekbuis. En via de muziek kom je daarin samen, want samen muziek maken is nog veel leuker. Die ervaring brengt mensen bij elkaar, of ze nu groot zijn of klein.
Zing je ook mee? Of ga je toch nog even liever dansen nu de rest in het klimrek hangt?
Een vrolijk muziekje om bij te klappen, trommelen of te dansen of… (wat kies jij?) vind je hier: http://www.muziekmethetjongekind.nl/aanbod/liedje-5

lees ook: waarom kinderen kiekeboe spelen