Een bericht om heel erg van te schrikken

In Nu.nl lees ik een bericht waar ik enorm van schrik. Het gaat over jonge kinderen die te lang moeten wachten op zorg, waardoor hun problemen aldoor groter worden.

Natuurlijk zal je zeggen: “wanneer een probleem niet opgelost wordt, wordt het erger.”
 Dat is ook zo. Al moet ik zeggen dat ik wel betwijfel of dat altijd en voor alles waar is. Vele jaren moederschap hebben me geleerd dat er ook wel problemen zijn, zelfs pittige, die toch vanzelf over gaan. Tijd slijt, noemden we dat.
Maar dat is geen troost voor die kinderen bij wie het probleem niet door de tijd opgelost zal worden. En die dringend adequate hulp en zorg nodig hebben.

De overheid gaat zorg bieden?

Je zou zeggen: de overheid gaat haar stinkende best doen, het probleem nu eindelijk eens echt aan te pakken.
Ik verwacht dat de volgende pagina met een dergelijk verhaal gaat komen, maar dan lees ik tot mijn grote schrik:
 “De IGJ kwam vrijdag ook met een rapport over zogeheten vrijheid beperkende maatregelen, waarbij kinderen verplicht op hun kamer moeten blijven of vastgepakt worden. Dat gebeurt bij instellingen, in gezinshuizen en op zorgboerderijen, maar het mag alleen in noodsituaties. De inspectie wil dat de wet wordt veranderd om de beperking van vrijheid mogelijk te maken, “maar alleen als dat in het belang van de kinderen en de jongeren is”.

Lees ik hier nu echt, dat de overheid om de problemen op te lossen, vrijheid beperkende maatregelen gaat toestaan?? Kinderen op hun kamer gaat opsluiten, ze vastpakken als ze dat niet willen??
In een modern  land als Nederland, dat ook nog eens een van de rijkste landen van de wereld is, gaan we terug in de tijd

Alleen als het goed is voor de kinderen??.

Nog even en het kolenhok en de mattenklopper worden weer van stal gehaald. Maar natuurlijk alleen als het in het belang van de kinderen is….Ja ja…geloof me of niet maar de overgrootvaders, die hun kind een pak rammel gaven deden dat ook in de vaste overtuiging; “spaar de roede, bederf het kind”……..

Voor we het weten, zijn vrijheid beperkende maatregelen normaal in de zorg voor uiterst kwetsbare kinderen. Wat- vraag ik me met grote zorg af – kunnen wij daaraan doen?
want dat we iets moeten doen, dat is duidelijk.

lees ook al je kinderen hetzelfde behandelen ?