Sneeuwwitje niet meer wakker kussen ?

Een week of wat geleden verschenen wat krantenberichten, dat Sneeuwwitje niet langer door de prins wakker gekust mag worden.
Dat mag niet omdat Sneeuwwitje in coma ligt en dus geen toestemming kan geven. En zoenen kan alleen met wederzijdse toestemming. Het is een ouderwets man-vrouw beeld, zegt de krant.

Op social media zag ik vele verontwaardigde reacties. Meestal in de trant van: “er kan ook niks meer!!” En daar wil ik toch wat kanttekeningen bij maken.

de slapende sneeuwwitje

In een ander blog: Sprookjes niet zo zoetsappig als je denkt heb ik beschreven, hoe gruwelijk onze lieve Disney-sprookjes een eeuw geleden nog waren. Afgehakte voeten, dansen op een gloeiende plaat, uitgepikte ogen…, pittig zeg maar.
Op een gegeven moment vond men dat het zo niet meer kon en werden de verhalen een stuk liever en zachter, zodat de kindertjes rustig konden slapen.

Het is dus niet ongebruikelijk om sprookjes aan te passen aan de tijdsgeest. De vraag is nu: is dat in het geval van Sneeuwwitje ook nodig? In eerste instantie zou je zeggen van niet. Op het eerste gezicht zien we een prins, zo onder de indruk van de schoonheid van een overleden prinses, dat hij haar een kusje geeft. Een kuis kusje op haar voorhoofd. Hij pakt haar niet – om het even grof te zeggen – vol op haar bek.

Tot zover, zou je denken, waar hebben we het over.

Maar laten we eens kijken naar de diepere betekenis van dit sprookje. De prins kust de prinses wakker. Met andere woorden: de prins laat haar seksuele gevoelens ontwaken…
Zo, nu is het even andere koek, nietwaar. Willen wij onze dochters echt leren dat ze moeten wachten op die prins, die….enzovoorts?

Uhh, nee. Wij willen dat ze zelfbewuste vrouwen worden. Moeten we Sneeuwwitje daarom aanpassen? Nee hoor. We vertellen gewoon dat het een sprookje is…