Over Lola de beer  en hoe lees je voor…

Ik ben een enorme fan van Lola de Beer: hier lees ik weer een stukje voor

Ik heb al eerder het begin van Lola de beer voorgelezen. Maar ik kon het niet laten om er nog een stukje uit te pakken. Het is zo’n heerlijk speels boek en het leest zo fantastisch voor!

Ik heb zo’n mijn ideeën over voorlezen

Als ik voorlees, en zeker wanneer ik dat voor kinderen doe, maak ik graag stemmetjes en gebaren. Trek een gekke bek..Dat is, meen ik begrepen te hebben, tegen de regels van de voorlees-kunst.

Die regels zeggen: het verhaal vertelt zichzelf, dat mag jij als voorlezer niet opleuken. Nou ze kunnen me wat! Ik vind het leuk om te doen. En kinderen vinden het leuk om te horen.
Dit gezegd hebbende, begrijpen jullie natuurlijk direct waarom ik zo’n fan van Lola de Beer ben…

Een fan van Lola de Beer.

Ik mag dan een ietsepietse ouder zijn dan Noor, het vrouwtje van Lola en Lola de beer zelf, ik ben altijd even tegendraads gebleven….

Het knappe van het boek Lola de beer, vind ik dat het kinderen handvaten biedt, zonder betuttelend en belerend te zijn.
Zo woont Noor alleen met haar vader, haar moeder woont al 2 jaar ergens ver weg met een nieuwe vriend. Dat wordt heel vanzelfsprekend gebracht, allemaal. Het lijkt mij dat dat troostrijk voor een kind is, dat alleen met een vader woont. Zo van: o dat komt vaker voor…

De laatste 2 hoofdstukken zijn een handleiding voor moeders: hoe ga ik om met een verloren knuffel? Zo slim bedacht van die Trude, dat ik daar zelf nooit opgekomen ben…

Maar tegelijkertijd zijn de laatste hoofdstukken een definitief einde van het boek. We hoeven dus niet te hopen op deel twee…en dat is jammer.
We kunnen dus alleen dit boekje koesteren en heel veel voorlezen!

Ik hoop je geïnspireerd te hebben en wens je veel voorleesplezier!