Een kerstverhaal met haken en ogen..

Stil van verwondering maak ik dit hemelse cadeau open. Goud, wierook en mirre. Het kindje Jezus, Jozef en Maria. Ik val van de ene in de andere verbazing.

Een handgemaakte, gehaakte kerststal ontvang ik van een dierbare dorpsgenoot. Ik geef haar een enorme knuffel en een tút, en weet niet hoe veel dank ik moet uitspreken voor het maken van deze prachtige kerststal!

De kerststal vervoer ik in alle eenvoud op mijn fiets naar school. Ik denk na hoeveel uren creativiteit, geduld en rust er voor nodig zijn geweest om deze stal te maken. Ik vraag mij af op hoeveel plekken de spelers van deze stal geweest zijn; op vakantie voor de tent, buiten in de tuin en wellicht tijdens deze donkere dagen in de woonkamer met een mooie film. Deze kerststal verdient een spectaculaire doch passende première; kinderogen die geboeid gaan luisteren naar een eeuwenoud verhaal. Het verhaal dat allemaal begon in het dorpje Nazareth met Jozef en Maria en het bezoek van een Engel.

In de klas zitten we rondom onze kerstboom met een knapperend (digitaal) haardvuurtje als ik al neuriënd de gehaakte Maria tevoorschijn haal. Tweeëntwintig paar ogen kijken mij aan en zijn nieuwsgierig naar wat er gaat gebeuren! Ik vertel de kinderen dat Maria goed nieuws heeft gehoord en dat ze dit graag aan haar geliefde Jozef wil vertellen. Jozef en Maria zullen samen een kindje verwachten! De kinderen luisteren ademloos, enkele monden vallen open en duimen gaan in de mond. Maria gaat door met vertellen; ze vertelt aan Jozef dat dit een heel bijzonder kind gaat worden, een koningskind!

Maria’s buik wordt maar dikker en dikker. Ze is erg blij en ze voelt de hele dag aan haar buik naar het geschop en het getrappel. Maar op een dag komt er een verontrustend bericht in Nazareth. Ik laat trompetgeschal horen en vertel dat Keizer August alle mensen wil tellen, om te weten welke mensen waar geboren zijn. Maar Maria is zo moe, ze wil helemaal niet zo’n lange reis maken. Ik haal het ezeltje tevoorschijn en vertel de kinderen dat Maria op de rug van het ezeltje met Jozef de lange reis tóch gaat maken.

Na uren van reizen zien Jozef en Maria eindelijk het licht van de stad Bethlehem. En Bethlehem is de stad waar ze naar toe moeten. Maria is moe en het wordt Jozef duidelijk dat ze snel op zoek moeten naar een slaapplek. Maar waar ze ook aankloppen, en vragen of ze kunnen overnachten , overal klinkt hetzelfde antwoord: “Nee, het is vol, hartstikke vol, hier kan niemand meer bij!”

Een betrokken kleuter roept tussendoor dat ze wel bij haar mogen slapen, maar andere kinderen corrigeren haar dat dit niet kan. Ik vertel verder en probeer met mijn stem beestachtige geluiden te vormen ‘mehehe’ ‘boehehoe’: Jozef ziet een stal. Ik doe een krakende deur open en deel met de kinderen wat Jozef daar aantreft; een voederbak, wat dieren, balen stro en genoeg ruimte om een slaapplek te creëren. En daar in die nacht gebeurt iets heel bijzonders… Rustig pak ik het kindje Jezus uit de doos, en presenteer met trots dit koningskind gewikkeld in doeken liggend in een kribbe. De verwondering van de kinderen vervult zich in stilte en twinkelende ogen.

Het verhaal krijgt tijdens het spel van de kinderen nog een vervolg. Met kleine blokjes wordt er een stal gebouwd, waarin de gehaakte Jozef en Maria voor hun kindje Jezus zorgen, er komen herders met hun schapen op bezoek, koningen met koninklijke geschenken en vanuit de huishoek komt een kleuterachtige engel aangevlogen om het geheel te aanschouwen.

lees van Juf Petra ook: een dag als geen ander

zoek je meer kerstverhalen? Kijk dan eens bij de kinderboekenjuf naar het verhaal van de kleine kerstkoning

en bij welk boek zat jij te snikken