Ozosnel en Malle Pietje zetten de kleutergroep op zijn kop!

O O O , Pas op als Malle Pietje langs de kleuterklas komt…

Mijn eerste werkdag begint altijd op woensdag. Pijlen en borden met de tekst ‘stal voor Ozosnel’, wijzen mij vandaag de weg naar de middenruimte waar onze klaslokalen aan grenzen. Eenmaal daar tref ik een enorme stal aan; een plekje waar Ozosnel (het nieuwe paard van Sinterklaas met koud water vrees), kan uitrusten. In de stal ligt wat stro, er liggen nog een tweetal paardensnoepjes en suikerklontjes klaar. Daarbij zie ik nog een lege waterbak en in het hoekje een reusachtige jutezak. Gezellig, onze school is al helemaal in de Sinterklaassfeer gebracht!

Wat is hier mis??

De binnenkomst van de kinderen gaat vandaag gepaard met veel enthousiasme en gejuich! “Het waterbakje is leeg”, roept de één. “He”, zegt de ander, “er zijn nog maar twee suikerklontjes over, gisteren waren er nog vijf”. Een moeder ontdekt de zak met cadeautjes, wat voor nog meer opwinding bij de kinderen zorgt. Een jongen tilt de zak meteen op, het is een zak vol met cadeautjes maar volgens hem is de zak té licht… Wat is er allemaal aan de hand?

Een kijkje in de stal van Ozosnel

Nadat we alle papa’s en mama’s hebben uitgezwaaid komt de stal van Ozosnel al snel aan de orde. We besluiten met z’n allen maar eens even een kijkje te nemen in de stal. We stellen vast dat er paardensnoepjes verdwenen zijn, pijlen zijn omgewisseld, er stro buiten de stal ligt en dat er een jutezak met cadeautjes in de stal ligt.

een grote zak van Malle Pietje

Al hoewel onze school midden in Friesland ligt, zijn er voor Ozosnel gelukkig genoeg manieren om onze school droog te bereiken. En wij denken dat hij vannacht onze school gevonden heeft. “Hij heeft vast bij ons op school geslapen, roept één van de kleuters. “Gelukkig hoefde hij niet te poepen!” grapt een ander. De jutezak staat inmiddels midden in de kring en we proberen te ontcijferen voor wie deze zak met cadeautjes kan zijn. Er zit wel een kaartje aan, maar daar staat dan weer geen naam op. We gluren in de zak en zien daar cadeautjes maar ook PRIJZEN; goud – zilver en brons. “Die zijn van Ozosnel!!” denkt één van de kinderen. We stallen de prijzen uit in de stal, hopelijk komt Ozosnel ze binnenkort eens ophalen, want deze moet hij natuurlijk in zijn eigen prijzenkast tentoonstellen!

De cadeautjes uit de zak leggen wij op de grond neer en sorteren ze van groot naar klein. Het zijn er zeven, en ze voelen opvallend licht aan. Maar op geen van de cadeautjes staat een naam, en dus mogen wij ze niet uitpakken; toch?!

We gaan er een nachtje over slapen

We slapen er een nachtje over en op donderdagochtend vinden de kinderen het toch wel tijd worden om -stiekem- een cadeautje uit te pakken. Er volgt een discussie waar het mooiste cadeau in gaat zitten. De meerderheid denkt dat het grootste cadeau ook het mooiste cadeau zal zijn. En dus pakken wij het grootste cadeau uit, maar er zit alleen maar een briefje in met “Gefopt, groeten Malle Pietje”. Dan maar het kleinste cadeau uitpakken, en ook daarin vinden wij het briefje: “Gefopt, groeten Malle Pietje…. En dan weten wij genoeg! Malle Pietje en Ozosnel hebben een nachtje bij ons op school gelogeerd, de kleuters kunnen er smakelijk om lachen. Er volgt nog een middag vol Malle Pietje grapjes. Sinterklaas… het is en blijft de mooiste tijd van het jaar!