De fietsende juffen

Juf Petra is fietsende juf !

Met grote passen en een stralende glimlach komt ze al rennend op ons af. Wij kijken uit op een lang erf met aangrenzend een boerderij waar één van onze kleuters woont. Ik waan mij in een scene van “Al You Need is Love”; met een kloppend hart raak ik intens ontroerd door dit liefdevolle onthaal. De laatste meters vertraagd de kleuter haar pas, en op gepaste afstand begroeten wij elkaar. Ons bezoek blijft ook voor de rest van het gezin niet onopgemerkt. Zij hebben aan het enthousiasme van hun dochter gehoord dat er iets gaande is en komen ook aanlopen om ons als fietsende juffen te begroeten.

Vandaag voeg ik de ‘fietsende juf’ aan mijn ervaring als afstandsjuf – beeldbeljuf- vlogjuf en kleuterjuf toe. En écht deze dag staat van de afgelopen periode met stip op nummer één. Een ochtendritueel van ‘goedemorgen’ en ‘welkom’, wat altijd als iets heel vanzelfsprekend op school heeft gevoeld, is opeens hét cadeau van de dag. Drie uur lang fietsten mijn duo-collega en ik tussen de zonovergoten landerijen van het ene huis naar het andere huis en bezorgen post bij de kleuters van onze kleuterklas. Een special en secret delivery, want wij bezorgen het welbekende ‘verbodenvoormoederszelfmaakknutselpakket’.

Fietsende juf zijn, het is een geweldige ervaring.

De trotse gezichtjes blijven mij ook ’s nachts nog liefdevol volgen. Kinderen laten hun kunstjes zien, kunnen opeens zonder zijwielen fietsen en missen melktanden. Met moeite maken wij ons weer los van onze kleuters en het kost nog meer moeite als een kleuter zegt: “juf, als jullie nu al weg gaan, mis ik jullie weer zo”.