Mijn kind verwend??
Waarom het lastig is, te herkennen dat je kind verwend is.
Er zijn twee redenen waarom iedereen ziet, dat jouw kind toch wel een beetje (boel) verwend is, maar jij niet.
1) het gebeurt niet van de ene dag op de andere.
Verwennen is een langzaam proces, het gaat – dat zal je ook verderop in het artikel zien – iedere dag een heel klein stapje verder. Je merkt als moeder niet dat het gebeurt. Totdat je je tot je schrik merkt, dat je peuter voor alles een beloning wil
2) verwende kinderen zijn gewoonweg niet leuk. Als moeder is het laatste wat je wil een niet-leuk kind hebben. Er is dus behoorlijk wat moed voor nodig om tegen jezelf te zeggen: ik verwen mijn kind teveel.
Hoe verwen je een kind?
Er zijn drie gebieden waar binnen je je kind te veel kan toegeven.
1 ) Opvoedkundig
De aller-aller grootse vorm van opvoedkundig verwennen is: alles mag. Het kind gaat naar bed wanneer hij zelf wil, bepaalt wat hij wil eten (en krijgt het ook), als hij geen tanden wil poetsen, ach dan slaan we een dagje over…
En natuurlijk hoeft hij zelf niet zijn veters te strikken, ook al heeft hij een veterdiploma..
Dit zijn natuurlijke uitersten. Maar stel jezelf eens de vraag: hoe vaak vond ik de afgelopen week toch iets goed, wat ik eerst niet goed vond? ( bv een bepaald tv programma, later naar bed.)Hoevaak heb ik nee gezegd?
2) Te veel liefde.
Kan niet, zeg je. Je kan nooit teveel van je kind houden. Klopt! Maar dat betekent niet dat je hem 7 x per dag moet vertellen wat een kanjer hij is.
Sterker nog: juist uit liefde vertel je je kind wat hij niet goed doet…Van wie kan hij beter leren dan van jou?
Stel jezelf eens de vraag: Hoe vaak heb ik afgelopen week mijn kind gecorrigeerd?
3) Cadeautjes!!
Stopt de Sint een PlayStation in de schoen in plaats van een chocoladeletter? Gingen we een dagje naar de Dierentuin toen het zwemdiploma A was gehaald? Is de beloning voor lief zijn bij oma een happy meal bij de grote gele M??
Hoe herken je een verwend kind?
Nu heb je eerst naar jezelf gekeken, zoals elke goede opvoeder doet.
Maar als je nu twijfelt: is mijn kind nu echt te verwend of niet, heb ik hier ook nog een rijtje signalen, die je verder kunnen helpen
1 Driftbuien.
Deze staat voor mij met stip op nummer 1: krijgt je kind zijn zin niet? Hoppa: full pull driftbui. Ik heb ooit een jongetje in de winkel op de grond zien liggen, terwijl hij met zijn vuisten op de grond sloeg en brulde: Mammmmaaaa….ik smeeeeeek jeeeeee.
Drie keer raden: hij kreeg het.
2 Alleen maar als
Dit is ook een heel herkenbare, jij vraagt: “zet je bord even in de keuken” en je krijgt als antwoord “alleen als ik een mini mars mag”. Let op: je kind heeft er een heel bepaald lachje bij. Een lachje dat zegt: “ik weet dat ik te ver ga, maar ik doe het toch..”
En jij geeft dat mini marsje. Anders treedt namelijk 1 in werking….
3 Je kind deelt niet.
“O, wat een lekker snoepzakje heb jij, geef mama er ook eens eentje” Je antwoord: “nee, dat is van mij” Als vriendjes komen spelen, kan je vaak diezelfde zin opvangen…Als vriendjes steeds vaker geen zin hebben om te komen spelen, is het echt tijd om na te gaan denken.
Je zal ook merken dat je kind liever niet bij andere kinderen gaat spelen. Tja, daar kan hij minder zijn zin krijgen…
Kop op!
Wanneer je kind eenmaal verwend is, is het lastig dat terug te draaien. maar kom op ! jij was al zo dapper het hele artikel uit te lezen.
Jij gaat dit fixen! Nadat je een keer niet hebt toegegeven aan de driftbui, wordt het steeds makkelijker.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!