Sorry is een werkwoord

Sorry zeggen, het gaat soms net een beetje te snel….

Ik had in mijn 5 VWO klas een leerlinge, laten we haar voor het gemak Francien noemen. Francien was een aardig en vrolijk meisje, maar ze kon geen moment haar mond houden. Haar vriendin zat achter haar, wat tot gevolg had dat Francien met haar rug naar mij zat en met haar gezicht naar haar vriendin.

Om de paar minuten zei ik “Francieeen” , dan draaide ze haar gezicht naar mij en haar rug naar haar vriendin en riep sorry !!! Voor enkele minuten, dat snap je. Na de twintigste keer, had ik het wel gezien. Ik riep weer: “Francieeeen” en zij riep weer: “sorry”.

Toen sprak ik: “Francien, sorry is een werkwoord. Het betekent : het had niet moeten gebeuren en ik zal mijn uiterste best doen het in het vervolg niet meer te doen”
Er viel een stilte. En toen zei Francien: “dan zeg ik wel geen sorry meer”

Je kan lachen om dat Francientje, ik deed het – stilletjes – ook.
Maar het zette me wel aan het denken.

sorry is een makkelijk woord

Sorry is een woord dat we makkelijk gebruiken en ik dat nemen onze kinderen over.
Je vergeet iets, je doet iets niet wat je niet moet doen, je zegt iets stoms. Allemaal van die zaken die ons dagelijks overkomen. Niks mis mee. “Sorry”, zeggen we dan en klaar zijn we.
We weten als volwassen mens, dat we na die sorry wel moeten zorgen niet nog een keer zo stom te doen. Of op zijn minst niet bij dezelfde persoon…

Je ziet het kinderen ook doen, “sorry ! ” zeggen ze. En daarna is het klaar. Om vervolgens, net als Francien uit mijn klas, vrolijk in dezelfde fout te vervallen.
Weet je waar dat me aan doet denken? Aan van die peuters, die wel weten dat iets niet mag, maar het niet kunnen laten om het toch te doen. En terwijl ze tegen zichzelf zeggen “mag niet” toch met hun vingers aan de afstandsbediening zitten…

Het is een ingewikkelde en lastige taak voor ons ouders om onze kinderen te leren dat sorry een werkwoord is. Hoe dat moet…..

Sorry: geen idee !

lees ook eens : dat is dom !