Slechte eters en drinkers.

Je kan er als moeder zo wakker van ligen : slechte eters

“Ik weet niet wat me overkomt”, schrijft een moeder me. Na 10 jaar strijd eet mijn puber dochter! Nog steeds niet veel , maar ze eet. Ze is bereid van alles te proeven. En wat nog belangrijker is : ze begint te begrijpen dat die misselijkheid en je beroerd voelen, komt door te weinig te eten. En niet door wat je eet…

Heeft het er mee te maken dat verstand met de jaren komt, of komt het door haar peuter-puber zusje ? ( die zo juist unicorn probeert te worden met een croissant? ) en die zo smakelijk zit te eten?

Slechte eters….je ligt er als moeder wakker van…Want natuurlijk zeg je stoer : “oke, dan eet je maar niet.” Maar blij word je daar natuurlijk niet van.
Een kind dat niet wil eten, dat is tegen al je moeder instinct in. Dat doet gewoon zeer.

Peuters en kleuters staan erom bekend dat ze eten weigeren en heeel erge slechte eters kunnen zijn. Meestal gaat het over als ze wat ouder worden. Als ze hun vriendjes en vriendinnetjes vrolijk zien happen in boterhammetjes en ander lekkers, gaan ze vanzelf meedoen.

Wat moet je doen als je kind slecht eet? Eerlijk gezegd: ik weet het ook niet zo goed.
Je kan beginnen met te kijken of ze wel de drie p’s lusten en koek en snoep en chips enzo. Die inname van ongezonde zaken, kan je minimaliseren ( pas op he, noem het nooit de lekkere dingen…Eten is lekker. Chips en taart zijn ook lekker, maar helaas ongezond, zeker voor slechte eters..)

Maar als je kind dat soort zaken eigenlijk ook amper eet, dan is het enige zinnige advies wat ik kan geven : maak er geen strijd van. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar dat is zo ongeveer het enige wat je kan doen.

Dat wil zeggen : het gaat meestal over. Er zijn kinderen met zo’n diep weerzin tegen voeding, of bepaalde vormen van voeding, bepaalde texturen, geuren of kleuren, dat het niet vanzelf over gaat.
Dan spreken we over ARFID en dat is een heel ander verhaal. Dat gaat niet zomaar over, daar moet je hulp bij zoeken