Lifeskills, leer ze aan je kind?
leer jij je kind lifeskills? Lees eens mee…
Laatst hadden we op het forum een gesprekje over tent opzetten. Welk kind kon dat wel, en welke liet het fijn door pappa en mamma doen?
Een paar weken geleden zuchtte een vriendin met volwassen kinderen: “ik ben te aardig geweest, ze kunnen nog steeds niet zelf hun band plakken”
leer jij ze de was sorteren?
En dat bracht me op de vraag: leer jij je kinderen life-skills?
Je leert ze natuurlijk fietsen en hun veters strikken.Daar komt niemand onder uit.En je brengt ze naar zwemles, ook dat is een verplicht nummer.
Maar leer je ze ook koken? Of blijft het bij gezellig cupcakes maken op een regenachtige woensdagmiddag?
Leer je ze de was sorteren, of komen ze er pas achter als ze het huis uit gaan dat je geen blauwe sokken bij je witte lakens in de wasmachine moet stoppen?
Kunnen ze in real life onkruid wieden, of alleen in hun computerspelletjes?
En natuurlijk houdt het hele gezin dolveel van de kat, maar in welk huis maakt een tien-jarige de kattenbak schoon? Zo ingewikkeld is dat niet, heus een 10-jarige moet makkelijk niet alleen de kattenbak maar ook het konijnen of cavia hok kunnen verschonen!
Vanaf welke leeftijd smeert jouw kind zijn eigen bammetje en wie maakt de lunchpaketjes voor tussen de middag?
Waar brengen de kinderen het papier naar de papierbak en de flessen naar de glasbak?
wat leert ze zo?
En van de week sprak ik een vader die erg met zich zelf was ingenomen. Zijn 18-jarige dochter (je leest dit goed) was begeleid gaan vliegen naar Nice. Dat betekende dat ze na het inchecken, begeleid werd naar haar gate, en bij aankomst begeleid werd naar het uitchecken. Daar stond iemand die zich moest legitimeren en die bracht haar naar het appartement even buiten Nice.
Terugweg idem dito.
Had hij dat niet even mooi en veilig voor zijn dochter geregeld?? Mijn man en ik keken elkaar stomverbaasd aan. Je kind is 18 en moet begeleid worden???? Wij zouden ons ernstig voor onszelf schamen als onze kinderen op hun 18de niet zelf de weg zouden kunnen vinden, ook in het buitenland…
de zaken op een rijtje..
Als ik het allemaal zo op een rijtje zet, dan denk ik toch dat veel kinders in een paleisje wonen. Een paleisje waar vooral mamma de rol van alle bedienden speelt? en papa alle draken verslaat?
Waarom doen wij moeders alles zelf? Die vraag laat me toch niet los…
Mijn kind woont denk ik wel in een paleisje, heeft veel wat zijn hartje begeert, hij vindt zijn moeder de mooiste prinses en hij kan zelf alle draken verslaan als knappe prins. Zijn vader is de sterkste superheld van het heelal die trouwens heel traditioneel de containers aan de straatkant zet.
Toch hebben we in ons paleis geen lakeien en mama is geen huissloof.
Hij is 7 jaar en kan de was al goed sorteren en de wasmachine aanzetten.
Moet zijn eigen kleren in de wasmand gooien, helpt mee met koken en moet soms helpen met de tafel dekken en afruimen. We wonen samen en we doen het samen.
Mijn stiefdochter van 19 jaar, die sindskort op zichzelf woont vond mij vroeger hinderlijk. Nu is ze me dankbaar dat ze zonder problemen een huishouden kan bestieren.
En deze prinses strikt elke dag nog met liefde de veters van haar kleine lieve prins.
Op een dag doet hij misschien mijn veters strikken 😉