Je puber, vuurwerk en een goed gesprek

Veel ouders lopen tegen een muur op als het gaat om vuurwerk en een goed gesprek over wat wel en niet kan….

De peergroep is belangrijker dan jij…

Je weet het allang als moeder, voor je puber ben je niet dat baken in de oceaan…, die mijlpaal, die allesweter en alles kunner…Dat mens waar je zo tegenop keek en waar je het liefst goede maatjes mee bleef. Voor je puber is de mening van vriendjes belangrijker dan die van jou. Tenminste dat stralen ze uit. Je moet dat niet direct geloven, maar voor de goede vrede is het slim om te doen alsof je dat wel doet.

over vuurwerk praten kun je niet uitstellen

Pubers willen van alles en van dat alles willen ze veel en meer, ze zijn namelijk eigenlijk volwassen, alleen jij bent zo stom dat je dat maar niet wil inzien.
Voor de meeste eisen die pubers stellen heb je alle tijd om tot een oplossing te komen. Met vuurwerk afsteken is dat helaas niet het geval…Daar heb je nauwelijks tijd voor. Op dit moment staan de vriendjes bij wijze van spreken op de stoep…

gaat het over vuurwerk, of over vertrouwen?

Discussies over vuurwerk worden vaak discussies over vertrouwen. Wanneer jij aangeeft dat je het eng vindt, omdat er tenslotte niet geringe ongelukken mee gebeuren, zucht je puber: maar ik kijk heus wel uit hooorrrr. Wanneer jij opmerkt dat sommige vriendjes best wel eens uit de band kunnen springen, is het antwoord: “je weeet toch dat ik dat niet doe???” Of wanneer ze echt van je af willen: “jij vertrouwt me ook nooooooit”

Een gesprek wat jij bent aangegaan om te voorkomen dat je kind stomme dingen doet met vuurwerk, is verworden tot een gesprek over gebrek aan vertrouwen. Jouw vertrouwen…( wie zei dat pubers niet reuze slim zijn?)

wees concreet

Wanneer je dit soort zinloze gesprekken wil voorkomen, stel dan concrete vragen. Vraag wat je puber wel en niet acceptabel vindt. Wat kan niet en wat kan wel: vuurwerk in de prullenbakken op straat? In de containers van mensen? In de brievenbus? Hoe hard mag vuurwerk knallen?
Zo krijg je een beeld van wat je puber normaal vindt en wat niet.

Ga daar niet over in discussie. Stel gewoon: “oke, jij vindt dat je gerust rotjes in de prullenbakken bij het speelveldje mag steken, omdat je daar niemand kwaad mee doet en het zo leuk knalt. Ik vind dat de prullenbakken nodig zijn op het speelveldje en dat je die niet kapot hoort te maken”
Nu weet je puber waar hij aan toe is met je. (en reken maar dat hij daar veel meer rekening mee houdt dan jij kan zien!)

Geloof je kind niet op zijn/haar woord dat ze niet zullen meedoen met rottigheid. Vraag HOE ze dat denken aan te pakken. Geef een concreet voorbeeld van iets dat al is voorgevallen (of wat vorig jaar is gebeurd) en vraag: hoe ga jij het aanpakken om daar geen deel van uit te maken?

Het antwoord, lieve moeders is niet belangrijk. Belangrijk is dat je puber ineens na moet denken, want met de vertrouwenskaart komt hij er niet meer…

wacht maar

En tot slot, maak je niet al te druk. Op een dag staan jouw kinderen voor dezelfde problemen als jij nu…
lees ook eens: is influencer zijn kinderwerk