Iedere ouder krijgt een ik haat je naar zijn hoofd geslingerd. En je schrikt je rot.
Haat is een heel sterk emotie. Die zo enorm is verbonden met intens diepe afkeer dat we als ouders ons helemaal kapot schrikken wanneer je kind dat tegen je zegt.
Het allereerste wat ik je aanraad om te doen is , je goed te realiseren dat voor jonge kinderen het woord haat helemaal niet zo’n erg naar en gemeen woord is. Het betekent vaak niet meer en niet minder dan: ik kan totaal niet met deze situatie overweg!
En, kinderen zijn slim, als ze merken dat de woorden “ik haat je” aankomen, dan zullen ze zeker die woorden opnieuw in de strijd gooien, als ze boos zijn.
ik haat je: per leeftijdsgroep
Ik haat je betekent per leeftijdsgroep iets anders. Dus is het verstandig daar per leeftijdsgroep ook anders op te reageren.
Ik ben twee en ik zeg nee-leeftijdsgroep.
Op deze leeftijd kunnen kinderen om alles kwaad worden en liggen explosies om elke hoek. Daar doe je niet heel veel aan. Wanneer je peuter begint te roepen dat ze je haat, doet ze niet meer en minder dan haar omgeving na pappagaaien. Ze hebben geen idee, waar ze het over hebben. Net als scheldwoorden trouwens.
Het aller aller slimste wat je kan doen, is zulke taal straal negeren. Want, pas op, als ze merken dat deze woorden ongewenst zijn, dan weet je zeker dat ze in de herhaling gaan.
De kleuter leeftijdsgroep
Wanneer een kleuter zegt dat ze je haat, dan is die opmerking bedoelt om je te raken. Want jij verhindert haar plezier ( bedtijd, vriendinnetje moet naar huis, je moet spinazie eten…noem het maar op )
Focus je op de wat er gebeuren moet en doe alsof je de woorden niet hoort…
Basis school leeftijdsgroep
Hoe ouder je kind wordt, hoe beter ze haar frustraties onder woorden kan brengen. Dus de noodzaak om lelijke dingen te schreeuwen omdat je je emoties nog niet kan verwoorden, is er niet meer zo.
Een hele goede aanpak bij kinderen die “ik haat je” schreeuwen is zeggen: “maar ik hou van jou”
Geloof me dat werkt oneindig veel beter dan boos worden en excuses laten aanbieden, en dat soort narigheid…Probeer het maar eens.. Het zal niet in een keer ophouden. Maar het helpt!
En mijn laatste gouden tip is :
Als de rook van de ruzie is verdwenen: ga zitten en praat met je kind. Wat zat haar nu zo dwars?? En als je dat weet kan je het samen oplossen.
O nee, ik heb nog een gouden tip: hou je altijd voor ogen dat je kind je kind zielsveel van je houdt!
