Hoe kan ik je beschermen. #blacklivesmatter

en toen maakten ze apen geluiden…..

Kort geleden zag ik op tv, vraag me niet wanneer en in welk programma, een gesprek met een blanke vrouw, die met een Surinaamse man getrouwd is.
Ze vertelde het volgende:

“Twintig jaar geleden was ik hoog zwanger, de bevalling zou niet meer lang op zich laten wachten.
We zaten samen op de bank en keken een voetbalwedstrijd. Toen was er een voorval waarbij een gekleurde voetballer iets deed wat het publiek niet beviel. Ze begonnen oerwoud en apen geluiden te maken. Op dat moment realiseerde ik me, dat ik een gekleurd kind op de wereld ging zetten. Mijn kind zou dit soort zaken dus mee maken. Ik sloeg mijn armen om mijn dikke buik en dacht: hoe ga ik je hier tegen beschermen” 

ik hoef niet bang te zijn

Toen ik dit hoorde, zaten de tranen me hoog. Deze zorg, heb ik  me dus nooit hoeven maken.
Meer dan wat dan ook, maakt het duidelijk wat mensen met een kleur bedoelen als ze zeggen: wij staan altijd op achterstand.

Nu zou je tegen me kunnen zeggen: “Felice er zijn zoveel dingen waar jij je geen zorgen over hoefde te maken: je kind werd niet geboren met een ernstige aandoening,  bijvoorbeeld.”
Dat is helemaal waar. Echter er is een verschil: een ziekte, een aandoening, zelfs de dood worden door de natuur bepaald. Ondanks alle knappe wetenschappers, kunnen wij de natuur niet dwingen

Apen geluiden maken naar iemand die een andere huidskleur heeft dan wit, is een keuze.
En keuzes kunnen we afdwingen. En dat doen we niet. Want dit verhaal is 20 jaar oud! En er is nog steeds niets veranderd. En dat is hemel schreiend.

de macht van moeders

Kunnen wij moeders daar iets aan doen?? O ja zeker! Vergis je niet. Laat thuis op de bank, als je allemaal naar een voetbalwedstrijd zit te kijken, luid en duidelijk merken hoe afgrijselijk je apen geluiden en aanverwante zaken vind. Hoe vernederend en hoe oneerlijk. En wees helder dat jij dat in jouw huis niet tolereert.

Wij moeders hebben veel meer macht dan we denken. Tijd dat we die inzetten. Want ik gun het geen enkele moeder dat ze haar armen om haar buik slaat en moet denken: “hoe kan ik je hier tegen beschermen”