Dank je wel, alsjeblieft..over goede manieren gesproken
Laten we het eens over goede manieren hebben.
Ik weet niet hoe jullie erover denken, maar ik stel onzettend prijs op goede manieren. In mijn opinie zijn manieren de smeerolie van de communicatie. Ze zorgen ervoor dat de zaken prettig en soepel verlopen.
Een vriend van ons, die vaker even een hapje mee-eet, sprak onlangs zijn verbaasde verwondering uit voor het feit dat manlief en ik, altijd degene die gekookt heeft bedankt voor de maaltijd. Dat vond hij zo prettig. Het is ook prettig. Maar het is ook normaal.
Ooit kreeg ik in de slagerij een compliment. Het meisje in de winkel zei dat dit een van de weinige kinderen waren, die op de vraag: “Wil je een plakje worst?” nooit “Ja”zeiden. Maar “alstublief”. En vervolgens keurig “dank je ”
Met deze twee voorbeelden hoop ik je duidelijk gemaakt te hebben, wat ik bedoel als ik zeg Goede manieren zijn de smeerolie van de communicatie
17 goede manieren op een rij
In een Amerikaans artikel kwam ik 17 goede manieren tegen, waar van je wil ( volgens dat artikel ) dat je kind ze heeft.
Laat ik eens beginnen met ze op een rijtje te zetten.
1) alsjeblieft zeggen, wanneer je iets wil hebben
2) dank je wel zeggen, wanneer je iets krijgt
3) volwassenen alleen onderbreken wanneer ze in gesprke zijn, in geval van nood
4) en als je stoort, zeg je altijd: neem me niet kwalijk of sorry
5) toestemming vragen wanneer je er niet zeker van bent of iets mag
6) negatieve opmerkingen hou je voor jezelf, maar uit je niet in publiek
7) je levert geen commentaar op andermans uiterlijk, tenzij het een complimentje is
8) als iemand vraagt: hoe gaat het? Geef je antwoord en daarna stel je dezelfde vraag terug
9 ) luister als een volwassenen je iets uitlegt
10 ) vergeet na het spelen bij een vriendje niet
11) klop op een dichte deur en wacht af wat er wordt gezegd
12) als je iemand opbelt, zeg wie je bent en dan pas waarvoor je belt
13) ga niet hangen, dat ziet er heel ongeinterseerd uit
14 ) als je tegen iemand aanloopt, zeg je sorry
15 ) hand voor je mond als je hoest
16 ) niet neuspeuteren!
17 ) denk aan je tafelmanieren
Volgens mij zijn dat allemaal zaken waarvan jij ook wil, dat je kind zich daar naar gedraagt. Eigenlijk heel gewone alledaagse goede manieren…
Volgende vraag is nu: gebeurt dat ook echt altijd? Kan best eens handig zijn, om met een kritisch oog naar het gedrag van je kind te kijken. En daarna, met een nog kritischer oog naar het jouwe..
lees ook : 7 Manieren om je kind te troosten
Vaak speelt het kind ook in op het gedrag van ouders. Dit merk ik op mijn werkveld. Zelf nog geen kids maar ik weet zeker dat ik hier dan ook mee bezig zou zijn!
absoluut speelt het gedrag van ouders een rol! monkey does as monkey sees…
JA is idd zo aangenaam dat je kind de goede manieren heeft zoals je ze graag hebt. Je merkt het idd ook aan de kleine dingen zoals steeds aub en dank u te zeggen. Ook niet tussen een gesprek komen stel ik erg op prijs. Kan me wel voorstellen dat niet alle kinderen, ondanks dat je het probeert aan te brengen als ouders, altijd in de praktijk zo makkelijk gaat
klopt hoor, het is niet makkelijk: blijven herhalen en het goede voorbeeld blijven geven 🙂
Ik vind dit stuk voor stuk goede regels. Ik vond goede manieren erg belangrijk, en hamer daar beslist op bij mijn kinderen.
ik ook 🙂
Wat een goede reminder zeg. i heb geen kinderen maar dat is maar goed ook, want zelf ben ik soms best ongemanierd. “Alsjeblieft” en “Dankjewel” zeggen doe ik meestal wel maar mijn tafelmanieren lijken nergens naar (komt ook omdat ik erg onhandig ben).
wat een dappere zelfreflectie!
Ik vind goede manieren absoluut belangrijk voor mijn kinderen. Voor dat ze ‘wat zeg je’ zeggen in plaats van ‘huh?’ of ‘wat?’ Dat gescheld van kinderen op jonge leeftijd vind ik ook zeer irritant!
schelden vind ik altijd en in alle gevallen een absolute no-go
Die punten zijn herkenbaar van hoe mijn ouders me hadden opgevoed vond het heel irritant vroeger… maar nu ben ik wel erg blij dat ze het erin gestampt hebben!
wat lief!
Over nummer 8: Het is uitermate irritant, wanneer zo’n verkoper je belt en dan met het gebruik van je voornaam vraagt hoe het met je gaat. Ingestudeerde interesse. Dat is het moment waarop ik de vraag niet terug stel. Kost alleen maar meer tijd. 🙂
Het is niet makkelijk en voor een kind ook niet altijd vanzelfsprekend, maar ik probeer het mijn kind wel bij te brengen. En vergeet ze een keer iets dan wijs ik haar er wel op.
heel goed, daar hebben jij en je kinderen straks een heleboel plezier
Ik vind de goede manieren die jij beschrijft niet meer dan normaal, ik heb ze zelf ook zo meegekregen en vind het een fijne manier om met anderen om te gaan en om zo behandelt te worden.