Breng je eigen angsten niet over op je kind!
Hoe vaak roep je tegen je kind : niet bang zijn, terwijl je het zelf wel bent? Pas op en breng je eigen angsten niet over op je kind! Heus ze voelen heel goed aan dat jij wel bang bent….
Mijn man wist het zeker: honden waren vies en een beetje eng…Je begrijpt het al, zijn moeder was als de dood voor honden.
De lieverd trouwde mij..op gegroeid met honden. Hij had zo weinig keus. Ik kon me niet voorstellen dat je een kind laat opgroeien zonder hond.
Op een dag hoorde ik hem tegen een van zijn vele broers zeggen : “ik vind een hond een verrijking van je leven. Ja dat had ik zelf ook niet gedacht”, voegde hij er nog lief aan toe, toen de broer ( opgevoed door dezelfde moeder uiteraard ) argwanend bleef kijken. ( De malligheid van die hond was allemaal maar mijn schuld…)
Je ziet, het kan toch nog goed komen, wanneer je de angsten van je moeder hebt mee gekregen.
En je hoeft ook perse niet de angsten van je moeder over te nemen. Ik ken een jongen die zodra hij het huis uit s een hond zal nemen. Thuis kan dat namelijk niet: zijn moeder is als de dood voor die beesten.
Het hoeft dus echt niet zo te zijn, dat jij jouw angsten overdraagt op je kind. Maar, lieve moeders er zijn toch wel twee kanttekeningen te maken bij jouw angsten.
In de eerste plaats is het heel lastig om bang te zijn.
Want die angst voor honden maakt dat je op straat voortdurend moet opletten of er niet zo’n beest aankomt…Je gaat liever niet op visite bij mensen die er een hebben, ook al vind je ze nog zo aardig.
Als je bang bent voor spinnen, ruspsen, muggen, bijen en weet ik welke insecten, is buiten spelen met je kinderen wel zeg maar een “dingetje”. Dat voortdurende op letten of er niet een beestje rondkruipt. Dat is toch echt niet gezellig.
In de tweede plaats het is toch fijner als je kinderen niet bang hoeven te zijn
Natuurlijk kunnen kinderen hun angst later wel weer kwijt raken, maar het is toch veel fijner wanneer dat niet hoeft?
Heus lieve mede moeders: die angsten voor honden en spinnen, wespen en bijen en weetikveel…
Die kan je best overwinnen. Ga eens bij jezelf te rade: waar ben ik nu eigenlijk bang voor…wat kan me nu gebeuren? Haal diep adem en denk : die spin, die is banger van mij dan ik van hem…Die mug/ wesp/bij vliegt gewoon langs me.
Vraag aan Stolp Gedragsadvies, zij blogt bij ons op het forum, hoe je met een hond moet omgaan. Je hoeft die hond niet leuk te vinden. Maar je hoeft niet meer bang te zijn!
Wat heerlijk voor jou en voor je kind : een moeder die niet bang is!
lees ook : hoe zit het met jouw scheidingsangst?
Da’s inderdaad heel belangrijk om je angsten niet door te geven aan je kind(eren). Ik ben alleenstaande moeder en moet toegeven dat er toch een paar dingen zijn waarvan ik omhoog ga, maar ik kan dat niet uiten naar hen toe.
Anders zijn ze voor de rest van de tijd “heel de tijd bang” en dat is zo onaangenaam.
Groetjes, Eva
http://www.evaperez.be
precies!! bang zijn kost zoveel energie!
Ik ben als de dood voor spinnen en heb dat doorgegeven aan mijn dochter, tot zij de knoop doorhakte en nu zou ze niets liever willen dan een spin als huisdier (dat gaat me toch net een stapje te ver)
wij hebben een tijdlang een vogelspin als huisdier gehad. In een glazenak met een stevige houten plank er op
Wij hebben geen huisdieren en vooral om dat ik bijna aan elk dier allergisch is.
Dat is wel waar. Opvoeding doet veel. Mijn mama is van bepaalde zaken bang, en nu ik er op na denk ik zelf ook. Maar wij hebben zelf nooit een hond gehad. Mijn mama is wel bang van honden. Mijn vader heeft niet zo graag dieren en toch zijn mijn zus en ik totaal niet bang van honden. Ook geen grote. Mijn zus heeft nu een hondje, en ik wil er later graag eentje. Dus het is niet altijd zo dat je de schrik van je ouders overneemt. Nu ben ik wel opgevoed met paarden, dus misschien ligt het daaraan. 😀
Poeh.. ik kan me heel goed indenken dat mijn kind later dezelfde spinnenfobie krijgt als ik.. 😉
Een heel herkenbaar stukje!
Ik ben enkel erg bang voor spinnen en helaas heb ik dat doorgegeven aan mijn oudste dochter. Enkel is die nu dus bang voor ieder insect ? nu met de kleinere meisjes probeer ik het iets meer onder controle te houden in de hoop dat zij niet bang worden en gewoon blijven genieten van het buitenspelen!