je kinderen hetzelfde behandelen, is dat eerlijk

Waarom je kinderen hetzelfde behandelen niet altijd eerlijk is.

Bij manlief thuis werden alle 6 de kinderen strik gelijk behandeld, daar waren mijn schoonouders trots op. Onderscheid werd er niet gemaakt. Als mijn schoonmoeder Sinterklaas cadeautjes ging kopen, lette ze streng op, dat aan ieder kind precies evenveel geld werd uitgegeven.
Je voelt hem komen: als ze 50 cent meer uitgaf aan een van de kinderen, moesten er dus 5 cadeautjes van 50 cent gevonden worden voor de 5 anderen….

Mijn vader was precies het tegenovergestelde, hij zei altijd: ik behandel mijn kinderen niet hetzelfde, want ze zijn niet hetzelfde. Ik zou ze ernstig te kort doen als ik ze allemaal hetzelfde zou behandelen.

Ik denk dat mijn vader gelijk had. En ik denk dat jullie allemaal je kinderen ook niet gelijk behandelen.
Neem sport bijvoorbeeld. Je kan gerust tegen een kind zeggen: ”sorry, maar sport X is echt te duur ”, maar je kan toch moeilijk zeggen: “Je 2 oudste broers zitten op voetbal, dus jij gaat ook op voetbal?? Anders is het niet eerlijk??”

Hetzelfde behandelen: voorbeelden

Laten we de volgende situatie nemen: een vriendin van mij heeft een oudste zoon, die met veel plezier MBO ICT heeft gedaan. Nr. 2 studeert medicijnen. Je kan je toch niet voorstellen dat een moeder in zo’n geval zegt: “sorry hoor,ik behandel jullie hetzelfde, je gaat een MBO opleiding doen, anders is het niet eerlijk!!”
Of- en dat is misschien nog erger – De oudste studeert medicijnen en nu moet de jongste ook naar de universiteit…..

Je kinderen hetzelfde behandelen, dat doe je dus niet. En dat hindert niet. Wat wel hindert wat heel erg hindert wat enorm belangrijk is, is dat je je kinderen gelijkwaardig behandelt. Dat kan ik het beste aan de hand van een voorbeeld uitleggen.

Mijn dochter was een jaar of tien, toen ze me verweet dat ik haar broertje leuker vond dan haar. Want…..hij was veel slimmer!
Ik keek haar aan. “Wat een onzin”, zei ik pedagogisch onverantwoord “dan zou ik hem minder leuk moeten vinden omdat hij totaal niet muzikaal is”

Mijn dochter was stil. Ze wist heel goed dat ik enorm veel plezier had in haar muzikaliteit en dat haar broertje geen toon kon houden. Het was wel jammer ( ik zag het op haar snuit) dat ze afscheid moest nemen van dit potentiele drama….”Dat is waar”, zei ze toen.

Waardeer ieder kind omdat wat hij waard is. De een scoort prachtige doelpunten, de ander kan rekenen als de beste. De een maakt mooie tekeningen en ander spreekt in volzinnen.
Maak je kinderen iedere dag opnieuw duidelijk dat er vele talenten op de wereld bestaan en dat er niet een meer waard is dan de ander.

Daar worden je kinderen niet alleen heel gelukkig van, daar worden ze ook heel tolerante volwassenen van.