Help, mijn twaalfjarige is boos!

een twaalfjarig kind kan behoorlijk boos worden…..

Je hebt vast al gemerkt dat je twaalfjarige de zogenaamde babytalk heeft vervangen door de backtalk, we zouden ook kunnen zeggen, ze dreinen niet meer, maar drammen des te meer!
Wat kun je verschrikkelijk moe worden, van dat niet aflatende gedram. Ze gooien zich niet meer gillend op de grond in het gangpad van de supermarkt (dat is een zegen), maar trekken zich boos en beledigd terug. En eerlijk gezegd: dat is ook geen pretje…

waarom is een twaalfjarig kind boos?

Vergis je niet, een puber is er over het algemeen niet op uit om jou te pesten, een puber kan het behoorlijk moeilijk hebben. Hun lichaam verandert, ze krijgen last van hormonen( moet ik daar iets over uitleggen, nee toch zeker) ouders, grootouders en docenten verwachten op de middelbare school veel meer dan er op de basisschool van ze verwacht werd. En ze willen er zo verschrikkelijk graag bij horen in hun klas en op het sportveld ( of op de theaterschool )

het belang van vriendjes

Wanneer je kind twaalf, dertien jaar oud is en richting brugklas gaat of daar al zit, dan worden de vrienden en vriendinnen steeds belangrijker.  En daar heb je als ouder, echt niet altijd grip op.
Dat klinkt eng en eigenlijk is het dat ook. Maar vertrouw op je kind en je opvoeding van de laatste 12 jaar! Heus dat betekent wat, ook al lijkt dat misschien op  dit moment van niet.

wankel zelfvertrouwn

Een deel van de bozigheid en de grote monden van een twaalfjarig kind komt regelrecht voort uit een heel wankel zelfvertrouwen. Echt, dat zelfvertrouwen van een kind van twaalf is uiterst wiebelig. Het ene moment lopen ze over van zelfvertrouwen, het andere moment weten ze zeker dat ze geen klap waard zijn. En geloof mij, ik heb het voor mijn ogen zien gebeuren: de emoties kunnen binnen een uur 180 graden draaien.

Omdat ze zo op zoek zijn , onze twaalf jarigen en zo het gevoel hebben dat ze het allemaal niet goed doen, gaan ze ook scherp op jou letten. En kan je allerhande indringende vragen verwachten.” Je zegt dat ik niet moet snoepen, maar je nam zelf ook 2 x koek, Je zou  zo komen helpen met mijn huiswerk en je zit een uur aan de telefoon…” Dat soort zaken.

Hoe deal je daarmee? Daar gaan we het in een volgend blog over hebben!

meer lezen, lees dan dan eens over pubers bij: Linda schrijft het op