Gluten en lactose allergie en de drie P´s

de drie P s en gluten lactose allergie, wat moet en wat kan als je kind dat heeft…

Na een aantal maanden geen columns te hebben geschreven voor Baby & Kind wil ik graag de draad weer oppakken. Niet dat ik nu zo veel meer tijd heb gekregen, nou nee. Maar soms heb je van die momenten dat je meer dan anders de behoefte hebt dingen van je af te schrijven. Dus, bij deze: terug van weggeweest. Met blog uiteraard…

Als je kinderen (en veel volwassenen ook trouwens…) vraagt wat ze het liefste eten dan zijn het vooral de drie P’s die steevast op het lijstje voorkomen: pannenkoeken, pasta en patat. Maar wat als je kind plotseling twee van de drie niet meer mag hebben? Dan wordt het lijstje wel akelig kort…

Dat is Frouke dus overkomen. Gluten lactose allergie. We hoorden het vlak voordat we op vakantie gingen. Het kind had al langer zeer regelmatig buikpijn, maar ach, kinderen hebben nou eenmaal gauw buikpijn als er iets is wat ze dwarszit. Kinderen noemen het al snel allemaal buikpijn, toch? Dus wij hadden niet direct de neiging om bij ieder prikje de huisarts in te schakelen. Totdat ze een keer vreselijk ziek werd van het pannenkoeken eten. Overgeven, koorts; het was echt niet leuk. We dachten in eerste instantie aan een griepje. Maar toen het de keer daarop weer gebeurde, ging er een belletje rinkelen. Ditwas geen toeval meer. Nou, dan ga je het hele circus in. Plasje wegbrengen: nee, het is geen blaasontsteking. Ontlasting laten onderzoeken: nee, ook geen wormpjes. Nou, voor de zekerheid maar eens bloed laten prikken: bingo, daar klopt iets niet!

gluten lactose allergie

Inmiddels zijn we nu een maandje of twee en diverse ziekenhuisbezoeken verder. We voelen ons al hele experts op het gluten lactose allergie vlak, hoewel we pas aan het begin staan van wat een levenslang dieet gaat worden. Gelukkig schijnt het lactoseverhaal mee te vallen; als de darmflora zich hersteld heeft mag ze dat weer gewoon hebben. Dat is een kleine troost. Maarop dit moment is het een heel gedoe.

Zo hebben we een broodbakmachine aangeschaft. Behalve dat je je er blauw aan betaalt, lijkt het meeste glutenvrije brood nog meer op karton dan de dozen bij ons in de schuur. Ik verzeker je, dat is geen smakelijk hapje. De eerste broden uit de machine,verdwenen gelijk de prullenbak in. Na een paar keer experimenteren moet er denk ik wel wat bruikbaars uitkomen. De laatste was zelfs bijna eetbaar! Ik is nog een kwestie van oefenen, maar een moeder met een kind met gluten lactose allergie krijg je heus niet gek.

Met de glutenvrije pasta gaat het gelukkig een stuk beter. Frouke roept dat ze geen verschil proeft en eet dapper haar hele bord leeg. En de pannenkoekmix op basis van rijstmeel was ook een redelijk succes. Als er maar genoeg stroop op zit. Maar geldt dat niet voor elke pannekoek?

Op school staat inmiddels al een bakje met “veilige” koekjes en snoepjes voor als er getrakteerd wordt op iets wat ze niet mag hebben. Het is dus een hele troost dat de derde “P” nog gewoon mag. Patat en gebakken aardappelen hebben nu op Frouke’s lijstje van lievelingseten de pannenkoeken en pasta verdrongen uit de top.

Ach, we komen er wel uit. Kwestie van wennen. Je kan er gewoon oud mee worden, dus waar praten we eigenlijk over?

Maar het is wel een spoedcursus opgroeien. Voor zowel de stoere meid van zeven-en-een-half als voor haar ouders.

Linda

lees ook eens : als je kind moet overgeven