Wanneer praten we over gedragsproblemen?

Ieder kind is af en toe lastig en elke ouder is af en toe wanhopig. Wanneer is gedrag normaal vervelend en wanneer moet je je zorgen gaan maken. Een handreiking

Er zijn drie vormen van – zeg maar – naar gedrag, die kunnen duiden op gedragsstoornissen.
Met gedragsstoornissen bedoelen we naar gedrag wat niet veroorzaakt wordt, door de omgeving of slechte opvoeding of wat dan ook, maar wat ingebakken in het kind( de mens) zit en waar je met elkaar mee moet zijn te leven. En dat is echt niet makkelijk.

De drie indicatoren: oppositioneel, agressief en antisociaal.

Wanneer dit soort gedrag veelvuldig bij een kind voorkomt, is het misschien tijd om eens te gaan praten met een deskundige.
We leggen de indicatoren hieronder verder uit

Oppositioneel gedrag

Denk bij dit woord maar aan het in de oppositie gaan van politieke partijen. Ze nemen dan geen deel aan de regering, maar zitten in de 2^de kamer, volgen de regering kritisch en liggen vaak dwars.
Nou dat dwarsliggen, daar kan je als ouder op rekenen!
Een kind dat zich serieus oppositioneel gedraagt, weigert simpelweg te doen wat een ouder vraagt. Wordt de ouder dan op haar beurt boos, kan ze rekenen op een woedende reactie.
Ik kende een moeder die gezellig bij mij op visite zat, tot haar zoon van 11 belde: “ze moest thuis komen. NU!” Ze pleitte voor zich zelf nog 5 minuutjes. Toen ze thuis kwam hing er een slinger in de kamer die vol was gehangen met boze briefjes…

Agressief gedrag

Natuurlijk, we zijn allemaal wel eens boos en gooien een deur achter ons dicht. Stampen de trap op. Een kind smijt zijn knuffels door de kamer. Dat soort werk. Dat is agressie die vervelend is, maar laten we zeggen: die hoort bij het leven.
Met agressie bedoelen we: schade toebrengen. Mensen pijn doen, dingen stukmaken. Bij lichamelijke agressie is de agressie makkelijk vast te stellen: er is gestompt, geslagen, gebeten, geknepen. Er zijn blauwe plekken en schrammen te zien. Of er zijn boeken verscheurd, speelgoed kapot gemaakt. Maar onderschat het gebruik van woorden niet. Schelden doet wel degelijk pijn. En ik kan je verzekeren dat je je bepaald niet gemakkelijk voelt als een jongetje van 13 je met vlammende ogen uitscheldt voor kankerhoer. Zoals mij in mijn loopbaan als mentor van de brugklas een keer overkwam. En wat denk je van een ander kind zwart maken, een groepje opstoken tegen een klasgenoot? Allemaal vormen van agressie, vergis je niet.

Antisociaal gedrag

Je zou ook kunnen zeggen: niet sociaal gedrag. Nu bedoelen we niet: je kind eet op een verjaarspartijtje razendsnel de schaal spekkies leeg. Dat is reuze vervelend en onbeleefd gedrag, maar antisociaal gaat een stapje verder. We hebben het nu over stelselmatig normen en regels overtreden, gewoon omdat dat het kind beter uitkomt…
Keihard liegen, stelen, spijbelen zijn hier goede voorbeelden van. Maar ook enorm stoer gedrag, wat nog helemaal niet bij de leeftijd past. Roken op de basisschool, met messen rondlopen.
Antisociaal gedrag is nooit een vorm van gedrag. Het is een scala aan gedragingen die allemaal niet kunnen.

 Meer lezen: ik vond dit een goed artikel