Is de eindtoets eerlijker dan de juf ?
Wie mag de keuze voor vervolg onderwijs bepalen
Het Centraal Planbureau vindt dat de eindtoets een veel grotere rol moet gaan spelen bij het bepalen van het vervolg onderwijs. Op dit moment speelt de eindtoets een bij rolletje: de kinderen maken die nadat het schooladvies al is gegeven.
Doorslag gevend bij de keuze van het vervolg onderwijs is het advies van de leerkracht.
Daar hebben leerkrachten ook erg hun best voorgedaan. Hun argument is, wij kennen het kind, volgen het acht jaar lang, wat heeft een test daar nog aan toe te voegen.
Dat is zeker waar. Daar is helemaal niets tegen in te brengen. Je kunt je wel afvragen, hoe goed de leerkracht van groep acht weet wat er op de middelbare school van kinderen gevraagd wordt…
Maar dat is niet de reden dat het Centraal Plan bureau wil dat de juf of meester minder te zeggen krijgt.
Onbewust (ver) oordelen ?
Men denkt dat een juf of meester helemaal onbewust zichzelf toch een mening vormt over een kind, waardoor het de kansen van die leerling wellicht te laag inschat. Dat klinkt redelijk. Want we weten dat iedereen onbewust oordelen heeft. En we weten ook dat mensen ( en dus ook kinderen ) aan de buitenkant heel anders kunnen zijn dan aan de binnenkant. Dus wie weet, is die leerling helemaal niet ongeïnteresseerd, maar heeft het kind het thuis zo moeilijk dat belangstelling voor school op brengen gewoon te veel is…
Is de eindtoets eerlijker?
Daarom vindt het CPB het eerlijker op de gewone harde resultaten af te gaan.
Is dat echt eerlijker? Ik vind van niet. Resultaten van leerlingen zijn natuurlijk een afspiegeling van de intelligentie van het kind. Maar zonder zon en regen, kan een plant niet bloeien. En stimulans en een veilige leefomgeving, kont intelligentie niet tot bloei..En dat meet die eindtoets echt niet…die meet alleen de harde feiten…
Dus …is het harde resultaat van een test tot eindoordeel bombarderen, echt eerlijker dan de mening van de juf of meester….
Ik denk het niet.
Het 1 hoeft het ander toch niet uit te sluiten? Een toets kan een advies van een leraar toch ook ondersteunen?
Toen mijn dochter in groep 8 zat, woog de eindtoets zwaarder dan het advies van de juf. Daar zaten echt wel haken en ogen aan, bijvoorbeeld de enorme stress die die toets meebracht in groep 8. Ik weet nog dat de juf in de klas van mijn dochter letterlijk zei tegen de kids “Jullie hele toekomst hangt af van de cito volgende week” – eh, iets teveel druk voor die kleintjes, denk je niet? Mijn dochter heeft door omstandigheden tweemaal de toets gedaan en heeft extreem anders gescoord op beide toetsen. Echt extreem, het verschil had niet groter kunnen zijn. Daar kun je heel veel conclusies aan hangen. Toen mijn zoon in groep 8 zat was het net veranderd en woog het advies zwaarder. In zijn geval maakte het allemaal geen zak uit want advies van de meester en uitslag van zijn toets sloten op elkaar aan. Prima. Maar dit jaar, zit mijn 3e in groep 8. Zijn cijfers incl drempeltoets geven een vwo advies aan, hij heeft een nieuwe juf die hem niet kent en ook de directeur die meebeslist in het advies is nieuw op school – zoon krijgt een havo advies op grond van dingen als ‘hij is zo stil in de klas’ en ‘hij is zo klein en lief’. Een week na het advies was de juf weg, overspannen of iets dergelijks waarschijnlijk maar dat weten we niet zeker want de reden is niet bekendgemaakt. Gevolg is wel dat zijn klas nu les krijgt van 3 verschillende leerkrachten (1 ‘echte’ groep 8 juf, 1 juf die normaal groep 1/2 doet en de directeur die normaal dus geen les geeft) en dat ze op die manier de eindtoets in gaan. Scoort mijn zoon weer vwo op zijn eindtoets, wat wel te verwachten is, dan stellen ze ‘misschien’ zijn advies bij – zeiden ze maar, de school waar hij naartoe wilt (tweetalig vwo) heeft tegen die tijd al geloot en dan is er voor hem praktisch zeker geen plaats meer. Dit is slechts een voorbeeld, nou ja eigenlijk drie, om mijn mening aan te tonen: het systeem klopt van geen kant. Je kunt ook niet steeds je werkwijze veranderen. Het is helemaal niet zo lang geleden dat er besloten is om het advies zwaarder te laten wegen dan de toets. Voor beiden zijn namelijk positieve en negatieve punten te noemen, beide systemen zijn foutgevoelig. Volgens mij ligt het probleem dan ook niet in wat zwaarder weegt maar in het educatiesysteem en een verdeling vanaf groep 8. Ik denk dat daar beter energie in gestoken kan worden.
Wat de juf van je oudste betreft: mijn mond valt open van verbazing: zo maak je kinderen wel gestresst, ja. En het is bovendien niet waar. In het middelbaar onderwijs zijn zoveel op en afstroom mogelijkheden..
Wat je jongste betreft: opmerkingen als zo klein en lief , zijn de opmerkingen die ik bedoel als ik me afvraag: weet de juf van groep 8 echt wat er speelt op de middelbare school. Natuurlijk is karakter belangrijk bij het leren. Maar dan hebben we het over : doorzetten, willen leren, kunnen plannen, dat soort zaken…
Ik ben het volkomen met je eens dat beide zaken heel foutgevoelig zijn. Een systeem als dat in Zweden is mooier, maar goed, dat hebben we nu eenmaal niet.
Wat veel scholen en ouders doen wanneer ze er samen niet uitkomen, is het kind laten testen en die uitslag doorslag gevend laten zijn. OP zich een prima aanpak: immers een psycholoog kijkt naar het hele kind, maar wel een hele dure oplossing!
Ja, dat is inderdaad een dure grap. Ik heb het uiteindelijk bij mijn dochter laten doen. Het was meer dan 1000 euro (tevens de reden dat ik het pas later in haar schoolcarrière heb kunnen doen, laat op de middelbare school – erg zonde achteraf ook want ze had er baat bij gehad als het juist in groep 6 of 7 al was afgenomen). En ja, het systeem in Zweden – lijkt me heel goed!
Oeps, dat is stevig duurder geworden sinds “mijn” tijd en toen vond ik het alduur. Kan me voorstellen dat je het achteraf gezien leiver eerder had gedaan. In mijn ogen is dat ook iets waar de leerkracht in groep 8 je op had moeten wijzen. Als het probleem structureel is,geldt : hoe eerder je weet wat er aan de hand is, hoe beter. Ik heb in mijn cariere als brugklas mentrix vaak genoeg kinderen meegemaakt, waarvan na een test de ouders zeiden: als we DAT nu eens eerder hadden geweten. Maar ja, beter laat dan niet, zeg ik dan altijd maar. Een puber heeft tenslotte nog een heel leven voor zich
Er valt over beide wat te zeggen. Een toets is een momentopname, een leerkracht maakt je een jaar mee.
In mijn geval had de leerkracht geen hoge pet van mij op en was ik lastig voor hem (spierziekte, rolstoel op een normale school). Hij vond het dan ook prima om en plein publique te zeggen dat het dom was om te denken dat ik naar de havo kon, want ik was een vmbo kind.
Nu kwam er uit de toets dat ik op randje havo zat, maar ik koos er zelf voor om vmbo te doen ivm lagere werkdruk icm spierziekte. Ik voelde me als 12 jarige vernederd door zo’n man, terwijl ik slimmer was dan die gast.
wat een geweldig ongepaste opmerking! Die man moest zich schamen. Hoe is het je later vergaan? Ik kan me zo voorstellen dat je in een later stadium alsnog de Havo bent gaan doen
Ja he! Ik heb vmbo afgemaakt en de laatste twee jaar daarvan met 3 dagen per week ipv. Daarna de Havo gaan doen. Eerste jaar Havo werd ik ziek en gebeurde er een paar dingen waardoor ik het hele schooljaar in 3 maanden moest inhalen (ik had elke week allemaal toetsen die ik niet gedaan had etc, dus moest heel veel doen). Dat was zo’n mokerslag dat ik wederom 3 maanden voor examen ernstig ziek werd en genoodzaakt was om te stoppen met school. (https://thegirlinbed.nl/20-de-naarste-periode-uit-mijn-leven/)
Hulde! volgens mij ben jij een enorme doorzetter.Ik heb als brugklas mentor ook wel kinderen in de klas gehad, die door ziekte niet helemaal mee konden komen. Dan moet je er als leerkrachten enorm op letten dat je duidelijk maakt : het is niet dat je hier te dom voor bent. Het is dat je ziekzijn je zoveel tijd en energie kost, dat er voor het leren te weinig tijd overblijft. Neem je tijd, dan komt het goed
Ik vind het juist super goed dat er een combinatie gemaakt wordt van advies van een mens en een toets. Veel kinderen hebben faalangst en moeite met presteren op dat ene moment. Moet daar dan heel je toekomst vanaf hangen? Ik vind van niet. Een kind presteert vaak heel anders op de middelbare school dan op de basisschool. Het blijft altijd een schatting, daarom zijn er toch mengklassen op de middelbare. Daar bepaal je pas wat het echte niveau is vind ik.
klopt, die “dakpan”klassen zijn er voor bedoelt om te kijken hoe het op de middelbare school gaat. En dat is reuze hanidg, een kind heeft dan – afhankelijk van d eschool – een of twee jaar om te kijken wat bij hem/haar past
Een toets is een momentopname, er zijn ook kinderen zijn die een toets zo spannend vinden dat ze fouten maken. Het is beide. Een toets kan iets zeggen, maar ook de leerkracht, en zelfs de ouders spelen een belangrijke keuze in de beslissing.
volgens mij volgen ze de kinderen gedurende 8 jaar en krijgen ze een prima beeld van een kind. dat is zo n moment opname van een eindtoets volgens mij niet het belangrjkste
Al die toetsen, ik vind het bijzonder: tegenwoordig krijgen de peuter ze ook al.